تبيين تجارب زنان مبتلا به اختلالات كف لگن از خدمات درماني دريافت شده:يك مطالعه كيفي

زمينه و هدف: مبتلايان به اختلالات كف لگن عليرغم شــيوع بالاي مشــكل در جامعه كمتر به دنبال اســتفاده از خدمات درماني هستند. مطالعات مختلف بيان كردند يكي از مشكلات مهم در ارائه ي خدمات درماني به افراد مبتلا به اختلالات كف لگن عدم توجه به ترجيحات و انتظارات آنها مي باشــد. لذا، اين مطالعه با هدف تبيين تجارب زنان مبتلا به اختلالات كف لگن از خدمات درماني دريافت شده صورت پذيرفت. روش ها: مطالعه حاضر با رويكرد كيفي تحليل محتوا مرسوم گراهام و لومن بر روي 24 نفر از زنان مبتلا به اختلال كف لگن انجام شد. مشاركت كنندگان با رعايت حداكثر تنوع به صورت هدفمند با در نظر گرفتن معيارهاي ورود شامل ابتلا به هر نوع از اختلالات كف لگن طبق اظهارات خود فرد، توانايي در به خاطر آوردن و بيان شـــفاف تجربيات، مسلمان و ايراني بودن، انتخاب شدند. جمع آوري داده ها با مصاحبه ي عميق نيمه ساختاريافته تا اشباع داده ها ادامه يافت. مصاحبه ها به صورت ديجيتالي ضبط، سپس كلمه به كلمه در نرم افزارMAXQDA10 پياده و بلافاصله كددهي مي شدند. تجزيه و تحليل داده ها، هم زمان و به طور مستمر با جمع آوري اطلاعات انجام مي گرفت. نتايج: پس از طبقه بندي و كدبندي داده ها از مجموع مضمون هاي يافت شده يك طبقه اصلي شامل ضعف سيستم درمان در مديريت اختلال استخراج شد. اين طبقه داراي هشت زير طبقه شامل: نارسايي در ارايه خدمات آموزشي، بي توجهي به حقوق مراجع، عدم توانايي سيستم در جلب اعتماد مردم، عدم پوشش مناسب بيمه اي، تحميل بار مالي بر خانواده بود. نتيجه گيري: در سيستم درماني براي اختلالات كف لگن ضعف هايي وجود دارد كه اين موضوع مي تواند زمينه اي براي عدم استفاده ي بهينه از خدمات شود. لازم است به گونه اي برنامه ريزي شود تا افراد مبتلا بتوانند از حمايت هاي بيشــتر بيمه اي و آموزش هاي جامع برخوردار شــوند. ســياســتگزاران بايد تدابيري بيانديشــند تا خدمات ارزان تر و با كيفيت تر با در نظر گرفتن حقوق مراجعين و جلب رضايت و اعتماد بيماران ارائه شود.