بررسي مقايسه اي شيوع اشريشيا كلي مولد بتالاكتامازهاي وسيع الطيف در ميان جدايه هاي اشريشيا كلي ادراري و مدفوعي زنان مبتلا به عفونت دستگاه ادراري شهرستان كرمان

زمينه و هدف: چالش مهم براي درمان عفونت ادراري، گسترش اشريشيا كلي مولد بتالاكتامازهاي وسيع الطيف ميباشد. لذا فراواني ژن هاي بتالاكتاماز اصلي، مقاومت نسبت به بتالاكتامها و توانايي توليد بتالاكتامازهاي وسيع الطيف در اشريشيا كلي ادراري و مدفوعي زنان دچار عفونت ادراري مقايسه شد. روش ها: اين مطالعه در سال 1399 بر روي 60 جدايه اشريشيا كلي شامل 30 جدايه از ادرار و 30 جدايه از مدفوع 30 زن دچار عفونـت ادراري كه به آزمايشگاه هاي تشخيصي شهر كرمان مراجعه كرده بودند، انجام گرفت. حضور ژنهاي M-blaCTX و blaTEM در اين جدايه ها با استفاده از واكنش زنجيرهاي پليمراز و مقاومت به سفتازيديم، سفوتاكسيم و سفترياكسون با روش انتشار از ديسك و فراواني جدايه هاي مولد بتالاكتامازهاي وسيع الطيف با روش تاييد فنوتيپي موسسه استاندارد باليني و آزمايشگاهي بررسي گرديد. نتايج: فراواني M-blaCTX و blaTEM در جدايه هاي مدفوعي به ترتيب 73/3 %و86/7 %و در جدايه هاي ادراري به ترتيب 83/3 %و 90 %بود. مقاومت به سفتازيديم، سفوتاكسيم و سفترياكسون به طور مساوي در 10 %از جدايه هاي مدفوعي و 23/3 % ،20 %و 20 %از جدايه هاي ادراري مشاهده شد و 3/3 %از جدايه هاي مدفوعي و 13/3 %از جدايه هاي ادراري مولد بتالاكتامازهاي وسيع الطيف بودند. اين فراواني ها در ميان جدايه هاي مدفوعي و ادراري تفاوت معني داري نداشت. تشابه قابل توجه خصوصيات مورد بررسي در ميان جدايه هاي مدفوعي و ادراري هر زن، احتمال وجود تشابه ژنتيكي بين عوامل عفونت ادراري و فلور روده و يا انتقال عناصر ژنتيكي متحرك بين آنها را تقويت ميكند. نتيجه گيري: انجام تست حساسيت ضد ميكروبي روي نمونه هاي باليني جهت انتخاب مؤثرترين دارو و كاهش هزينه هاي درماني ضروري است.