بررسي ساخت شيشه با استفاده از نفلين سينيت فراوري شده كليبر، ايران

در اين پژوهش، تغيير ساختار نفلين سينيت (Neph) كه متشكل از دو كاني نفلين و ميكرو‌كلين است، با استفاده از دو روش هيدروترمال و آسياب به‌ترتيب در حضور 2 درصد مولي سود(NaNeph)  و 30 درصد وزني آهك(CaNeph)  بررسي شد. نتايج پراش اشعه ايكس و طيف رامان نشان داد كه ساختار ميكروكلين در نمونه CaNeph، پايدارتر است و ساختار نفلين تا حدودي تخريب مي‌شود و در نمونه NaNeph، پيك‌هاي اصلي مشخصه كاني نفلين در 28 درجه نسبت به نمونه CaNeph حفظ مي‌شود؛ در CaNeph، به‌دليل سه ساعت آسياب، با ورود عناصر قليائي خاكي به ساختار حلقوي، نظم ساختاري حلقه‌هاي آلوميناسيليكاتي نسبت بهNeph  بالاتر مي‌شود. در نهايت، در تهيه شيشه با تركيب شيميايي 6 درصد وزني Al2O3 - 5/65 درصد وزني SiO2 – 13 درصد وزني Na2O – 16 درصد وزني CaO، از هر سه نمونه نفلين به ميزان 25 تا 38 درصد وزني (بسته به تركيب نهايي) استفاده شد. تفاوت رفتار حرارتي شيشه‌هاي GCaNeph،GNaNeph  و GNeph به‌وسيله آناليز حرارتي همزمان (DTA/TG) و تغييرحجم‌سنجي (ديلاتومتري) مقايسه شد. دماي انتقال به شيشه در نمونه‌هاي GCaNeph وGNaNeph  نسبت به نمونه بدون فراوري (GNeph) به‌ترتيب 37 و 25 درجه سلسيوس افزايش يافت. مقاومت شيميايي شيشه‌هاي GCaNeph وGNaNeph  در پژوهش حاضر، 4 برابر بيشتر از GNeph و تراكم ساختار شيشه CaNeph نسبت به GNeph، 9/0 گرم بر سانتي‌متر مكعب بيشتر بود.