ارتباط سلامت معنوي با حساسيت اضطرابي زنان سالمند مراجعه‌كننده به پايگاه‌هاي سلامت شهر آشتيان

زمينه و هدف: باتوجه‌به افزايش تعداد زنان سالمند داراي حساسيت اضطرابي، توجه به اين بعد در اين گروه از افراد آسيب‌پذير از اهميت خاصي برخوردار مي‌باشد. ازطرفي، برخورداري از سلامت معنوي موجب ارتقاي سلامت رواني سالمندان به‌ويژه سالمندان زن مي‌شود. بنابراين مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط سلامت معنوي با حساسيت اضطرابي زنان سالمند مراجعه‌كننده به پايگاه‌هاي سلامت شهر آشتيان انجام شد. روش بررسي: اين پژوهش از نوع توصيفي‌همبستگي بود. جامعه اين پژوهش شامل تمامي زنان سالمند مراجعه‌كننده به پايگاه‌هاي سلامت شهري و روستايي شهرستان آشتيان بود. نمونه پژوهش تعداد 160 نفر بود كه به‌صورت نمونه‌گيري مستمر براي مطالعه انتخاب شدند. در اين پژوهش براي گردآوري اطلاعات از فرم مشخصات جمعيت‌شناختي، ابزار سلامت معنوي و ابزار حساسيت اضطرابي استفاده شد. اطلاعات جمع‌آوري‌شده با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي با نسخه 16 نرم‌افزار آماري SPSS تحليل شدند. يافته‌ها: نمره كلي سلامت معنوي در بين زنان سالمند مورد پژوهش19/86±96/1 به دست آمد. نمره كلي حساسيت اضطرابي زنان سالمند مورد پژوهش نيز 31/93±48/25 بود. در كل، سلامت معنوي با حساسيت اضطرابي زنان سالمند داراي ارتباط معكوس و معنادار بود (001/P 0 و 734/r=-0). نتيجه‌گيري: نتيجه اين مطالعه نشان داد بين سلامت معنوي و حساسيت اضطرابي رابطه منفي و معناداري وجود دارد، به‌طوري‌كه با افزايش سلامت معنوي در زنان سالمند حساسيت اضطرابي آنان كاهش مي‌يابد. از نتايج پژوهش حاضر مي‌توان در تأييد اين امر كه توجه به سلامت معنوي به منظور كاهش سطح حساسيت اضطرابي در زنان سالمند ضروري مي‌باشد، استفاده كرد.