بهينه‌سازي شبكه زنجيره‌تامين خون با امكان ارسال جانبي

در اين پژوهش مدلي جهت توسعه و بهينه سازي ميزان درخواست خون بيمارستان ها، كاهش ميزان كمبود و اتلاف خون و كاهش سطح موجودي باقيمانده در بيمارستان ها و نيز كمينه سازي زمان سيكل انتقال خون به مراكز درماني در زنجيره تامين خون طراحي شد. اين مدل شامل گروه هاي اهدايي، ﻣﺮاﮐﺰ ﺛﺎﺑﺖ/ ﻣﺘﺤﺮك، ﻣﺮاﮐﺰ بانك خون و بيمارستان ها مي باشد. مدل پيشنهادي دو هدفه، سه سطحي و چند دوره اي و همچنين براي در نظر گرفتن شرايط عدم قطعيت مقدار تقاضا در بيمارستان ها به صورت فازي در نظر گرفته شده است. مساله بيان شده در اين تحقيق، پارامترهايي همچون ميزان عرضه خون، ميزان تقاضا، ظرفيت هر يك از مراكز و هزينه هاي مرتبط در زنجيره تأمين خون و همچنين امكان ارسال جانبي فرآورده هاي خوني را در بر مي گيرد. از اين رو مدل طراحي شده از لحاظ پارامترهاي مهم با رويكرد بهينه سازي ابتدا با روش محدوديت اپسيلون در اندازه كوچك و با مثال عددي به صورت دقيق در نرم افزارGAMS بررسي شد و سپس براي جستجوي راه حل بهينه پارتو در ابعاد بزرگ تر، از الگوريتم فراابتكاري NSGAII (الگوريتم ژنتيك با مرتب سازي نامغلوب) استفاده شد كه نتايج حل الگوريتم NSGAII نشان مي دهد كه بهتر از روش محدوديت اپسيلون عمل مي كند.