اثربخشي تحريكات لمسي پاها بر وضعيت هوشياري و معيارهاي فيزيولوژيك در بيماران غير هوشيار بستري در بخش مراقبت ويژه

مقدمه: بستري شدن در بخش هاي مراقبت ويژه منجر به محروميت حسي شده و مي تواند سطح هوشياري و تعادل فيزيولوژيكي بيمار را مختل كند. لمس پاها مي تواند در تغيير سطح هوشياري بيماران غير هوشيار مؤثر باشد. اين مطالعه با هدف تعيين تاثير اثربخشي تحريكات لمسي پاها  بر  وضعيت هوشياري و معيارهاي فيزيولوژيك در بيماران غير هوشيار بستري در بخش مراقبت ويژه انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني بر روي 60 بيمار غير هوشيار بستري در بخش مراقبت هاي ويژه بيمارستان شهداي تجريش شهر تهران در سال 1398 انجام شد. نمونـه هـا به صورت تصادفي بلوكي در دو گروه آمون و كنترل قرار گرفتند. در گروه آزمون لمس مچ پا بدون هرگونه اعمال فشاري، از مچ به پايين به مدت 3 روز متوالي دو بار در روز (در دو نوبت صبح و عصر) هر بار به مدت10 دقيقه قرار گرفتند. سطح هوشياري (با استفاده از مقياس كماي گلاسگو) و معيارهاي فيزيولوژيك (فشـارخون، تعداد تنفس و ضربان نبض ) قبل از مداخله، بلافاصله بعد از مداخله،30 دقيقه بعداز اتمام مداخله ثبت شد. داده ها با آمار توصيفي و استنباطي و از طريق نرم افزار SPSS نسخه 20 تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: بعد از هر جلسه مداخله لمس پاها، معيارهاي فيزيولوژيك در دو گروه آزمون و كنترل تفاوت معني دار بود (P 0/05). علاوه بر اين، آناليز واريانس سطح هوشياري در همه جلسات بين دو گروه تفاوت معني‌داري داشت (P 0/05). نتيجه گيري: با توجه به تأثير مثبت لمس پاها در بهبود سطح هوشياري  و نيز تعادل معيارهاي فيزيولوژيك در بيماران غير هوشيار، در صورت بكارگيري طولاني مدت جهت افزايش سطح هوشياري بيماران غير هوشيار  در بخش هاي ويژه پيشنهاد مي شود.