تاثير برنامه خود مراقبتي بر كيفيت زندگي زنان مبتلا به سرطان پستان ماستكتومي شده

مقدمه: سرطان پستان شايع ترين سرطان زنان در همه جوامع است. ماستكتومي به عنوان درمان اوليه موجب تغيير در كيفيت زندگي مي شود. خودمراقبتي نقش مهمي در ارتقاي رفتارهاي سلامتي دارد.  اين مطالعه با هدف تعيين تاثير  برنامه خود مراقبتي بر كيفيت زندگي زنان مبتلا به سرطان پستان ماستكتومي شده انجام شد. روش كار:  اين مطالعه نيمه تجربي با طرح قبل و بعد و گروه كنترل در ميان زنان ماستكتومي شده مراجعه كننده به بيمارستان امام خميني در سال 1399 انجام شد. 60 بيمار مبتلا به سرطان پستان ماستكتومي شده (30 نفر در گروه مداخله و 30 نفر در گروه كنترل ) به روش دردسترس انتخاب و با استفاده از بلوكي چهارتايي در دو گروه مداخله و كنترل تخصيص تصادفي يافتند. داده ها به شيوه خودگزارشي و با استفاده از پرسشنامه  دموگرافيك، پرسشنامه  اختصاصي كيفيت زندگي، قبل و سه ماه پس از پايان مداخله جمع آوري شد مداخله شامل 6 جلسه 60-45 دقيقه اي آموزش خود مراقبتي مجازي(همزمان و غيرهمزمان) براي گروه مداخله برگزار شد. گروه كنترل آموزش هاي معمول محيط پژوهش را دريافت كردند. تجزيه و تحليل آماري با استفاده از نرم افزار SPSS Ver.22  انجام و از روشهاي آمار استنباطي آزمون هاي كلموگروف اسميرنوف، دقيق فيشر،تي مستقل و كاي دو، تي زوجي و من ويتني و ويلكاكسون استفاده گرديد. يافته ها: نتايج آزمون تي مستقل نشان داد نمره كيفيت زندگي قبل از مداخله در بين دو گروه آزمون و كنترل معنا دار نبوده (p=0.009)ولي بعد از مداخله تفاوت معنادار شد(p 0.001). انجام مداخله باعث افزايش 80/21درصدي در كيفيت زندگي در گروه مداخله شد، اما اين تغييرات كاهش 06 /10- درصدي در كيفيت زندگي در گروه كنترل را نشان داد. بحث و نتيجه گيري: آموزش برنامه خود مراقبتي در زنان مبتلا به سرطان پستان ماستكتومي شده مي تواند موجب افزايش و بهبود كيفيت زندگي در آنان شود، لذا توصيه مي شود در برنامه هاي مراقبتي و آموزشي گروه هدف در مراكز بستري و سرپايي و جامعه به خودمراقبتي توجه و تاكيد بيشتري شود تا بيماران با انجام آن از پيامدهاي خودمراقبتي بهره مند شوند.