صلاحيت‌هاي ارتباطي مديران پرستاري: يك مقاله مروري

مقدمه:  مديران پرستاري روابط گسترده اي در سازمان دارند و از آنجايي كه ارتباط، كليد فرآيندها و روابط كاري جهت دستيابي به اهداف سازماني است؛ بنابراين مديران پرستاري بايد از فرآيند ارتباطي و صلاحيت هاي ارتباطي آگاه باشند. صلاحيت ارتباطي مجموعه‌اي از دانش، مهارت‌ها و نگرش‌هاي نشان‌دهنده عملكرد شغلي است و مي‌تواند با استانداردهاي پذيرفته‌شده ارزيابي شود. روش كار: اين پژوهش يك مطالعه مروري جامع است كه با جستجوي مقالات فارسي با استفاده از كليد واژه هاي صلاحيت در ارتباط، شايستگي در ارتباط، مديران پرستاري، در پايگاه هاي مگيران[1]، ايران مدكس[2]، سيد (SID)[3]، ايرانداك[4] از سال 1388 تا سال 1399 و با جستجوي كليد واژه هاي Communication competency, Nursing manager, manager of nursing Nursing management در پايگاه هاي PubMed, ProQuest, Google scholar, Science Direct, Scopus, Web of Science Ovid در بازه زماني 2009-2020 صورت گرفت. يافته ها: پس از دريافت مطالعات طبق معيارهاي ورود و خروج با بررسي دقيق عناوين و محتوا، امكان دسترسي به متن كامل و حذف موارد تكراري، متن كامل 108 مقاله باقيمانده، مورد بررسي دقيق قرار گرفت كه در پايان 12 مطالعه (هفت مطالعه انگليسي و پنج مطالعه فارسي) انتخاب گرديد. با توجه به بررسي مطالعات، شش صلاحيت اصلي ارتباطي با مصاديق آن ها مشخص گرديد كه عبارتند از: 1- ارتباط اثربخش، 2- شناسايي ويژگي‌هاي رفتاري و شخصيتي، 3- شنونده فعال بودن، 4- ارتباط متقابل، 5- مديريت روابط و 6- تصميم‌گيري مشاركتي.نتيجه گيري: با توجه به بررسي مطالعات صورت گرفته ارتباطات جزء يكي از مهم ترين صلاحيت هاي مديريتي مديران پرستاري در هر سه رده مديريت (مترون، سوپروايزر و سرپرستار) برشمرده مي شود. از اين رو آنان براي ايجاد روابط قوي‌تر (تقويت ارتباطات)، حل و فصل معضلات ارتباطي و تضمين محيط كار سالم بايد توجه ويژه اي به آموزش و به كارگيري صلاحيت‌هاي ارتباطي داشته باشند تا كيفيت روابط را تعيين نمايند و دستيابي به اهداف سازمان را موثرتر گردانند.