بررسي رابطه هوش معنوي و خشم در پرستاران شاغل در بخش هاي اورژانس مراكز آموزشي درماني وابسته به دانشگاه علوم پزشكي كردستان در سال 1400

مقدمه: هوش معنوي از جمله عواملي اسـت كـه مي تواند روي سلامت روانشناختي و كنترل خشم تاثير گذار باشد. اين مطالعه با هدف تعيين ارتبـاط هـوش معنوي و ميـزان خشم در پرستاران شاغل در بخش هاي اورژانس بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي كردستان در سال 1400 انجام شد. روش كار: اين مطالعه توصيفي همبستگي در بخش هاي اورژانس بيمارستان هاي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي كردستان در سال 1400 انجام شد. 250 پرستار بر اساس معيار هاي ورود به روش سرشماري انتخاب شدند. جهـت انـدازه گيـري هـوش معنوي از پرسشنامه كينگ و بـراي اندازه گيري خشم از پرسشنامه  Aggressive questionnaireاستفاده گرديد. داده ها بـا اسـتفاده از آمار توصيفي و استنباطي در سطح معني 0.001p مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: براساس يافته هاي اين مطالعه، ميانگين نمرات هوش معنوي و خشم شركت كنندگان در مطالعه به ترتيب، برابر 14.45 ± 48.42 و 13.52 ± 38.17 بود. آزمون همبستگي پيرسون نيز نشان داد كه بين هوش معنوي و خشم شركت كننندگان در اين مطالعه، رابطه منفي و معناداري وجود دارد (0.001p ) و نتـايج آزمون رگرسيون چندگانه نيز نشـان داد كـه هـوش معنوي، 21 درصد از تغييرات خشم را تبيين مـي كنـد (4.77 F= و 00۱/0 P ). نتيجه گيري: طبق يافته هاي اين مطالعه، با توجه به ارتباط معنادار هوش معنوي و خشم، يكي از راهكارهاي مـؤثر در كاهش خشم مي تواند سوق دادن توجه پرستاران به سوي هوش معنوي و تلاش در جهت ارتقاي آن باشد.