تحيل ابعاد كالبدي و غيركالبدي اقليم در ديوارنگاره هاي معاصر شهر اصفهان براساس مدل مكان پايدار

رابطه بين ويژگي‌هاي اقليمي و ابعاد كالبدي مكان و فضاي شهري، از جمله عوامل مهم در فرآيند طراحي تا اجراي ديوارنگاري است كه به‌خصوص در شهرهاي تاريخي مي‌تواند نقشي مؤثر در آراستگي، هماهنگي و وحدت، تداوم و پيوستگي فضايي با بافت تاريخي داشته باشد. در يك دهه اخير ديوارنگاره‌هايي در شهر اصفهان اجرا شده كه در مطالعه‌اي ميداني به علت كم‌توجهي به ابعاد كالبدي و غيركالبدي، در فرآيند ذكرشده، تأثيرات نامطلوبي را در شكل‌گيري منظر مطلوب شهري با بافتي تاريخي ايجاد نموده‌اند. هدف از اين پژوهش، شناسايي و تدوين شاخصه‌ها و زيرشاخصه‌هاي مرتبط با ابعاد غيركالبدي و كالبدي ديوارنگاري در فضاي شهري بوده است كه با روش توصيفي و تحليلي و بر اساس مدل مكان پايدار، به شناسايي و تدوين موارد مذكور پرداخته است. نتايج به‌دست‌آمده، حاكي از شناسايي دو شاخصه اصلي هستند؛ 1. نوع اقليم و تأثيرات آب ‌و هوا كه شامل زيرشاخصه‌هايي مي‌شود؛ الف. گونه‌ها و الگوهاي اقليمي كه به تغييرات فصلي آب ‌و هوا در فصول چهارگانه در طراحي و اجراي ديوارنگاره‌ها نظر دارند، ب. پايداري اقليمي كه انسجام و پايداري و سازگاري اقليمي در تغييرات ميانگين ميزان بارندگي و رطوبت حاصله، زاويه و ميزان تابش نور آفتاب را در يافتن موقعيت مكاني مناسب ديوارنگاره با اقليم غيركالبدي رصد مي‌نمايد. 2. مواد و مصالح بوم‌آورد كه شامل زيرشاخصه‌هايي هستند؛ الف. امكانات بوم‌شناسانه پايدار كه به انواع رنگدانه هاي طبيعي، معدني و آلي در كنار بست هاي طبيعي در ديوارنگاري اشاره دارند، ب. در نظر گرفتن پالت رنگ‌هاي ديوارنگاره متناسب با رنگ شاخص محيط و هم‌سو با ويژگي‌هاي اقليمي، ج. پيوستاري با محيط طبيعي و مصنوع و انعكاس آن در ويژگي‌هاي تصويري ديوارنگاره.