تحليل خطاهاي زبان آموزان فارسي زبان در هنگام كاربرد تكواژهاي پايان جمله «ne»، «yo» و «yone» در زبان ژاپني

در مكالمات زبان ژاپني، تكواژهاي دستوري پايان جمله، به خصوص تكواژهاي «yo»، «ne» و «yone» نقش مهمي ايفا مي‌كنند؛ چرا كه ديدگاه گوينده نسبت به محتواي كلام را مشخص مي‌نمايند. تاكنون تحقيقات زيادي در رابطه با كاركردها، روش كاربرد و خطاهاي زبان آموزان هنگام استفاده از آنها صورت گرفته است. در پژوهش حاضر با هدف روشن ساختن نقاط ضعف زبان‌آموزان فارسي‌زبان در زمينه يادگيري اين سه تكواژ، نخست به بررسي نقش و كاركرد آنها پرداخته، سپس به تحليل پاسخ‌هاي آزمون مرتبط با آنها، كه از 116 نفر از زبان‌آموزان ايراني و گويشور ژاپني از طريق پرسشنامه به دست آمده بود، پرداختيم. با مقايسۀ پاسخ‌هاي زبان‌آموزان ايراني و گويشوران ژاپني، خطاهاي زبان‌آموزان را مشخص و در 3 مقوله خطاهاي مرتبط با تكواژ «yo»، خطاهاي مرتبط با «ne» و خطاهاي مرتبط با تكواژ «yone» بررسي نموديم. در ارتباط با تكواژ «yo»، بيشترين خطا در تشخيص كاركرد «برانگيختن توجه»، «مطالبۀ آگاهي و تشخيص»، «تأكيد بر اراده و خواست»، «ابراز رضايت و موافقت» و «درخواست اصلاح»، در ارتباط با تكواژ «ne»، در تشخيص كاركردهاي «ابراز موافقت و هم‌نظري»، «خود تأييدي» و «مطالبۀ رضايت ظاهري»، در ارتباط با تكواژ «yone»، در تشخيص «دريافت تأييد براي يك پيش‌فرض» و «ارائۀ توضيح با مخاطب» رخ داده بود. سپس به بررسي منشاء خطا پرداخته و علل آن را در چهار عامل «عدم شناخت كاركرد وجهي تكواژها»، «عدم ارائه توضيحات در منابع و خطاهاي ناشي از رويه هاي آموزشي»، «كاركردهاي متعدد و مشابه اين تكواژها» و «منحصر به فرد بودن ويژگي‌هاي تكواژها» تحليل و راهكار-هايي براي نحوه‌ي آموزش آنها ارائه نموديم.