سنتزپژوهي عوامل اساسي مؤثر در ارتقاي كيفيت محيط‌هاي آموزشي بر مبناي الگوي روبرتس

هدف از پژوهش حاضر شناسايي عوامل اساسي مؤثر در ارتقاي كيفيت معماري محيط‌هاي آموزشي به‌منظور افزايش حضور باانگيزهٔ دانش‌آموزان در محيط و درنتيجه تقويت بازدهي تحصيلي است. پژوهش حاضر از نوع كيفي است. جامعهٔ موردبررسي پژوهش‌هاي علمي معتبر از سال 1980 تا 2019 در حوزهٔ انگيزه‌بخشي دانش‌آموزان در مدارس و مؤلفه‌هاي رفتاري، فيزيكي و روان‌شناختي مؤثر در ارتقاي كيفيت محيط است. در ابتدا با استفاده از واژه‌هاي كليدي «محيط آموزشي»، «مدرسه»، «بازدهي تحصيلي»، «آموزش‌گريزي»، «ساختار معماري» و غيره و بر اساس معيار ورود، 362 پژوهش علمي شناسايي شدند و سپس با توجه به معيار خروج درنهايت 59 مقاله به مرحلهٔ تحليل نهايي وارد شدند. براي تجزيه‌وتحليل كيفي اسناد از الگوي شش‌مرحله‌اي سنتزپژوهي روبرتس با استفاده از روش‌هاي كدگذاري خط‌به‌خط MAXQDA10 استفاده شد. درنهايت عوامل اساسيِ زير شناسايي شد كه عبارت بودند از: 1. رفتاري ـ رضايتمندي؛ 2. روان‌شناختي ـ حس تعلق به مكان؛ و 3. فيزيكي ـ ساختاري معماري. همچنين الگوي مفهومي عوامل اساسي مؤثر در ارتقاي كيفيت محيط‌هاي آموزشي شناسايي شد.