بررسي روش‌هاي آموزشي در تعليمات عشاير

آموزش از اساسي‌ترين نيازهاي بشر است. بدون آموزش هيچ جامعه‌اي نمي‌تواند به بقاي خود ادامه دهد. به‌دليل اهميت آموزش نظريه‌ها و ديدگاه‌هاي متعددي دربارة آن ارائه شده كه روزبه‌روز در حال رشد است. در همة نظريات، به سه ركن اساسي فرايند آموزش، ياددهنده‌ و يادگيرنده، محتوا و مواد آموزشي در قالب فرايند ياددهي ـ يادگيري يا همان تدريس پرداخته شده است.هر نظريه يا ديدگاه، براساس معرفت‌شناسي حاكم بر آن، نگاه‌ متفاوتي به تدريس دارد.اين پژوهش، با هدف بررسي روش‌هاي آموزشي در تعليمات عشاير جنوب كشور در زمان مديركلي محمد بهمن‌بيگي انجام شد. روش تحقيق از نوع تحليل محتواست. منابع استفاده‌شده در اين پژوهش، آثار به‌جامانده از محمد بهمن‌بيگي است كه عبارت‌اند از كتاب‌هاي تأليفي ايشان و كتاب‌ها، مقاله‌ها، مستندها و پايان‌نامه‌هايي كه دربارة ايشان نوشته شده است؛ همچنين شامل مصاحبه‌هايي است كه در اين زمينه انجام شده است. يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد در تعليمات عشاير نيز، مانند بسياري از نظام‌هاي آموزشي، از روش‌هاي رايج در نظام‌هاي آموزشي استفاده مي‌شود؛ ازجملة اين روش‌ها مي‌تـوان بـه روش‌هـاي ايفـاي نقش، روش آزمايشگاهي، روش نمايـشي، روش سـخنراني، روش گـردش عـلمي و روش پـرسش‌وپاسـخ اشـاره كـرد. اگرچه اين روش‌ها امروزه جزو روش‌هاي سنتي تدريس‌اند، هنوز هم استفاده مي‌شوند.