بازكاوي مجسمه‌هاي پرويز تناولي با تأكيد بر نقد روان سنجانه شارل مورون

پرويز تناولي يكي از هنرمندان مجسمه‌ساز ايراني و از بنيانگذاران جنبش سقاخانه است. آثار او به عنوان هنرمندي پيشرو و خلاق، پيش‌تر‌ها بايد به نقد روان‌شناسانه درمي‌آمد. شارل مورون از بانيان نقد روان‌سنجي، براي مطالعة آثار هنري و ادبي، چهار مرحله معرفي مي‌نمايد: گام اول، گردآوري و مطالعة آثار يك هنرمند و بررسي عناصر مشترك آن‌ها؛ گام دوم، يافتن تصاوير ثابت در آثار هنرمند؛ گام سوم، شناسايي اسطورة شخصي هنرمند؛ و گام آخر، مطالعة سرگذشت هنرمند با هدف ارزيابي نتايج به دست آمده از مراحل قبلي. با اين رويكرد در مقالة پيش رو، پرسش آن است، ذهنيت هنرمند چه تأثيري در انتخاب غالب و محتواي آثارش دارد؟ هنرمند با آگاهي شخصي به سوي ضمير دروني و ناخودآگاهش هدايت مي‌شود؟ اين پژوهش به روش مطالعة موردي كه يكي از رايج‌ترين روش‌هاي تحقيق كيفي است و با استفاده از مطالعات اسنادي و كتابخانه‌اي انجام شده است. اين خوانش علاوه بر، بازيابي اسطورة شخصي تناولي، امكان شناخت بهتر آثار و نگاه پنهان هنرمند به دنياي اطرافش و ضمير ناخودآگاه مؤثر در خلق آثارش را آشكار مي‌نمايد؛ ناخودآگاهي كه بيانگر تعلق خاطر و جست وجوهاي دروني هنرمند به ريشه‌هاي بومي و ملي است و هم‌چنين عمق گفت وگوي دروني هنرمند با خودش را نمايان مي‌سازد.