معناداري مؤلفه هاي شباهت و تفاوت در بيان هويت و تأثيرگزاري آن در گرافيك شهري

كسب هويت و رهايي از بحران آن، همواره از مباحث مهم جوامع انساني بوده است. انسان به آن دليل انسان است كه موجودي است هويت‌ساز، بنابراين، هويت اجتماعي يكي از اصلي‌ترين دغدغه‌هاي نوين انسان شهرنشين است. از آن‌جايي كه «هويت» مجموعه‌اي از صفاتي است كه باعث تشخص يك فرد يا اجتماع از افراد و جوامع ديگر مي‌شود؛ گرافيك شهري نيز به تبعيت از اين معيارها، شخصيت يافته و مستقل مي گردد. در اين ميان، شباهت افراد با يكديگر براي اكتساب هويت جمعي و تفاوت فرد با ديگران به جهت تمايز او براي كسب هويت شخصي، تناقضي است كه همواره طراحان گرافيك شهري را به چالش مي‌كشاند. لذا هدف از اين پژوهش، بررسي دو مؤلفه شباهت و تفاوت و كاركرد آن‌ها در طراحي گرافيك شهري و يافتن شيوه‌هايي نوين براي هويت بخشيدن به مكان هاي شهري است. نتايج حاصله از تحقيق نشان مي‌دهد كه مؤلفه ‌هاي شباهت و تفاوت در گرافيك شهري، قادر است مدل ديالكتيكي هويت را به امري فراتر از جامعه‌پذيري صرف بسط دهد. در اين راستا، تعيين هويت در گرافيك شهري، در تفاوتي نهفته است كه افراد در زندگي هاي فردي دارند و تا حدي از شباهت در هويت هاي جمعي آن‌ها ساخته مي‌شوند. بنابراين گرافيك شهري يكي از ابزارهاي مهمي است كه منجر به شناخت خصوصيت‌هاي مشابه و منحصربه‌فرد شهروندان با حفظ تفاوت‌هاي‌شان مي‌شود. پژوهش حاضر با روشي كيفي و مطالعات كتابخانه‌اي صورت گرفته و پس از به‌دست آوردن داده‌هاي اوليه، نسبت به تجزيه وتحليل داده‌ها با استفاده از روش تحليل مضمون اقدام شده است.