تأثير نظام‌هاي مختلف تغذيه بر عملكرد و اجزاي عملكرد پنبه در كشت رايج و فواصل رديف خيلي باريك

به منظور بررسي تأثير نظام‌هاي مختلف تغذيه بر عملكرد و اجزاي عملكرد پنبه در شيوه‌هاي مختلف كشت، آزمايشي به صورت كرت‌هاي خرد شده در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي در سه تكرار در مزرعه‌اي شخصي در شهرستان روداب (خراسان رضوي) در سال زراعي 99-1398 انجام گرديد. نوع كود مصرفي شامل شيميايي، آلي، شيميايي+آلي و شاهد (بدون مصرف كود) به عنوان كرت اصلي و روش كاشت شامل كشت رايج و كشت در فواصل رديف خيلي باريك به عنوان كرت فرعي در نظر گرفته شدند. نتايج نشان داد تيمار تلفيقي شيميايي و آلي در مقايسه با شاهد سبب افزايش تعداد شاخه جانبي (48/7 درصد)، تعداد غوزه در بوته (88/9 درصد) و وزن غوزه (131 درصد) و تيمار كود آلي سبب افزايش درصد الياف (42/3 درصد) شد. در كليه نظام‌هاي تغذيه‌اي، كشت رايج تعداد غوزه بيشتري در مقايسه با كشت در فواصل رديف خيلي باريك داشت و بالاترين تعداد غوزه در بوته در تيمار تلفيقي و كشت رايج به دست آمد. كشت در فواصل رديف خيلي باريك در نظام تغذيه‌اي تلفيقي در مقايسه با كشت رايج 18/5 درصد عملكرد وش بيشتر و كشت در فواصل رديف خيلي باريك در نظام تغذيه‌اي كود آلي در مقايسه با كشت رايج 9/28 عملكرد الياف بيشتري را توليد كرد. درمجموع نتايج اين آزمايش نشان داد كه مي‌توان با جايگزيني 50 درصدي كود آلي در سيستم تلفيقي با كاهش 50 درصدي استفاده از كودهاي شيميايي و كشت در فواصل رديف خيلي باريك عملكرد وش و الياف مناسبي را در پنبه توليد كرد.