راه طي شدۀ متز در معناي زندگي و نقدِ « نظريه بنيادين»

يكي از دغدغه‌هاي اصلي تدئوس متز، مبحثِ معناي زندگي مي باشد. او با سير در نظريه‌هاي پيشين درباره معناي زندگي، در پي وجوه اشتراكِ اين نظريه هاست. وي با تاكيد براينكه هيچ كدام از آنها كامل نيست درصدد پاسخ به اين پرسش بر مي آيد كه آيا مي توان نظريه اي كامل ارائه داد كه دربردارنده تمام نظرياتِ پيشين باشد و در عين حال از كاستي‌هاي آنها مصون باشد؟ از اين رو در راستاي نيل به اين هدف به شناخت، واكاواي و انتقاد بر نظريات پيشين پرداخته و سپس به جستجوي اينكه ويژگي‌هاي يك نظريه كامل چيست؟ مي پردازد. متز نظريۀ خود را «نظريه بنيادي» مي نامد و آن را كامل ترين نظريه تاكنون، درباره معناي زندگي مي داند. وي براي رسيدن به نظريه نهايي خود سه تقرير ارائه مي دهد كه هر تقرير به ترتيب كامل و كامل تر مي شود. نگارندگان در اين مقاله، پس از بررسي آراء متز، به نقد پاره اي از انديشه‌هاي او مي پردازند. آنچه امتيازِ ويژۀ نظريه متز مي باشد، توصيفِ فراگير آن از موضوعات معنابخش به عنوان شرايط بنيادين وجود بشري است. اگر با «رويكرد نقادانه» به نظريۀ متز بنگريم آراء او قابل نقد مي باشد لكن با اينهمه چنانكه رويكرد همدلانه به انديشه هاي متز داشته باشيم پژوهش ها و تلاش‌هاي فكري او را براي ارتقاءِ شرايطِ بنيادين زندگي، موثر و سازنده دانسته و همچون او، جست و جوي معناداري را، معنابخش به زندگي مي دانيم.