جايگاه زيبايي در اخلاق خدامحورانه جاناتان ادواردز

جاناتان ادواردز به عنوان الهي دان و نظريه پرداز نيوانگلندي در واكنش به جريان افراطي عقل گرايي عصر روشنگري و منزوي گشتن آموزه هاي وحياني، در فرايند توصيف زيبايي اخلاقي معتقد است كه انسان به جهت عارضه هبوط نيازمند نوعي احياء و بازگشت به حالت طبيعي است. از نظر وي، خلقت انسان از طرف خداوند و تحت دو اصل كلي طبيعت(ذات) و تمايلات(گرايشات) انساني صورت مي گيرد؛ اما دستيابي به بازگشت به حالت طبيعي تنها با لطف و فيض الهي امكان پذير است. انسان متاثر از فيض الهي در درون خود داراي تغييراتي در تمايلات و اراده آگاهانه خود مي شود كه منشا انتخاب او مي گردد. انسان متاثر از فيض الهي در درون خود داراي تغييراتي در تمايلات و اراده آگاهانه خود مي شود كه منشا انتخاب او مي گردد. مهمترين انتخاب آگاهانه انسان در اين زمينه برون رفت از عشق خود محورانه و انتخاب خير خواهي جمعي است. گرچه اين انتخاب متاثر از درك بخش ذهني و مفهومي انسان است اما تاثير عواطف و گرايشات انساني در اراده باعث رفع انفعال و بي تفاوتي فعاليت هاي ذهني در اخلاق مي شود. اگر اين جريان واجد تعالي تداوم يابد، تمامي حالات انساني رنگ و بوي عشق به خداوند را مي گيرد كه همانا زيبايي اخلاقي را دربر مي دارد.