خودارزيابي دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تبريز در مورد برقراري ارتباط با بيماران در دوران پاندمي كوويد-19

زمينه. شيوه ارتباط مناسب پزشك با بيمار علاوه بر رضايت بيمار و پيروي از روش هاي درماني منجر به يك ارتباط مبني بر اعتماد بين پزشك و بيمار مي شود. هدف از اين مطالعه، خودارزيابي كارورزان و كارآموزان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تبريز در برقراري ارتباط با بيماران در دوران پاندمي كوويد-19مي باشد. روش كار. در اين مطالعه مقطعي جمعيت هدف، تمامي دانشجويان مقطع كارآموزي و كارورزي پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تبريز، طي آبان و آذر سال 1399 بودند. ابزار مطالعه پرسشنامه استاندارد ارتباط با بيمار بودكه توسط وكيلي و همكاران به منظور سنجش مهارت هاي ارتباطي ميان فردي ساخته شده است. بعد از تكميل پرسشنامه هاي آنلاين توسط دانشجويان، ميانگين نمره خودارزيابي در برقراري ارتباط با بيمار درمقطع كارورزي و كارآموزي محاسبه و مقايسه شد. نتايج با اطلاعات دموگرافيك مانند جنسيت و نيزمقطع تحصيلي، نوع بخش و تعداد ساعات كشيك هاي هفتگي مورد سنجش قرارگرفت. يافته ها. در اين مطالعه ۱۵۲ كارآموز و كارورز پزشكي شركت نمودند. بيش از نصف شركت كنندگان مونث بودند (55/92 درصد). ميانگين نمرات خودارزيابي شركت كنندگان 9/78 ± 93/83 بود. ميانگين نمره خودارزيابي شركت كنندگان در مقاطع كارآموزي و كارورزي به ترتيب 8/13 ± 93/15 و 12/26 ± 94/51 بود. براساس مقطع تحصيلي و نوع بخش (جراحي و غيرجراحي) تفاوت معني داري آماري در خصوص نمره خودارزيابي ارتباط با بيمار وجود نداشت ولي ميانگين نمره خودارزيابي به طور معني داري درجنس مونث بيشتر بود (p=0.044) نتيجه گيري. اين مطالعه نشان داد كه نمره خودارزيابي اكثريت دانشجويان مقطع كارآموزي و كارورزي پزشكي درمورد برقراري ارتباط با بيمار در دوران پاندمي كوويد-19 درحد متوسط مي باشد. لذا آموزش مناسب، مهارت هاي ارتباطي دانشجويان پزشكي را ارتقا خواهد داد. همچنين مهارت هاي ارتباطي مورد نياز دانشجويان ممكن است براساس اينكه با همه گيري مواجهه دارند يا نه، متفاوت باشد.