ارزيابي روش تدريس كلاس وارونه در ارتقا دانش و آمادگي دانشجويان پزشكي در مديريت حوادث و بلايا

زمينه. كلاس وارونه به عنوان يكي از تكنيك هاي جديد آموزشي مي تواند عملكرد آموزشي موثري داشته باشد. بكارگيري اين روش براي دروس پايه عمق بيشتري به يادگيري دانشجويان مي دهد. لذا اين مطالعه به بررسي روش تدريس كلاس وارونه در ارتقا دانش و آمادگي دانشجويان پزشكي در درس مديريت حوادث و بلايا پرداخته است. روش كار. اين مطالعه نيمه تجربي تك گروهي پيش آزمون- پس آزمون مي باشد. دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي شيراز در سال هاي 97-98 مورد ارزيابي با اين تكنيك قرار گرفتند. روش هاي مختلف تدريس وارونه جهت پوشش سرفصل براساس پاورپوينت، نمايش كليپ، كار در گروه هاي كوچك، جلسات بحث و پرسش انجام شد. تجزيه-و تحليل داده ها با استفاده از آزمون هاي آماري تي نمونه هاي زوجي و آزمون ناپارامتري ويلكاكسون استفاده گرديد. يافته ها. براساس نتايج حاصله، از 106 دانشجوي پزشكي شركت كننده، 85 نفر تا انتهاي دوره شركت داشتند. از بين آنها 65 نفر (61/3 درصد) زن و 41 نفر (38/7 درصد) مرد بودند. دانشجويان در گروه سني 19 تا 39 سال بوده و ميانگين سني آنها 3/27 ±20/29 بود. ارتباط معناداري بين جنسيت و آمادگي در بلايا اعم از نظر دانش و نگرش وجود نداشت. (p≥0.05) بين نگرش و سطح آمادگي در پيش و پس آزمون اختلاف معنادار بود. ميزان ميانگين دانش، نگرش و آمادگي آنها در پاسخ به مخاطرات در پس آزمون به ترتيب به ميزان 1/93 درصد، 3/82 درصد و 3/35 درصد نسبت به پيش-آزمون (پس از تدريس وارونه) افزايش داشت. نتيجه گيري. اهميت رخداد حوادث و بلايا نيازمند رشد آگاهي و آمادگي است. تدريس كلاس وارونه براي آموزش مفاهيم حوادث و بلايا مي تواند پويايي بيشتري در دانشجويان ايجاد كند و دانش و آمادگي ايشان را براي مقابله با حوادث و بلايا ارتقا دهد.