بررسي اثر دماي واكنش بر آرايشمندي در پليمرشدن متيل متاكريلات با طيف‌نمايي رزونانس مغناطيسي هسته

فرضيه: يكي از پارامترهاي مهمي كه در سنتز پليمرهاي وينيلي، بر خواص فيزيكي-مكانيكي محصول نهايي نقش بسزايي دارد، آرايشمندي (نظم فضايي) مونومرها درون زنجير پليمري است. نحوه سنتز (متيل متاكريلات) كه يكي از پليمرهاي مهم صنعتي به شمار مي آيد، مي تواند اثر عمده اي بر اين پارامتر و در نهايت خواص نهايي داشته باشد. دماي واكنش از عواملي است كه اثر شايان توجهي بر آرايشمندي اين پليمر دارد. روش‌ها: پلي‌ (متيل متاكريلات) با پليمرشدن راديكالي آزاد توده‌اي-گرمايي در سه دماي مختلف 50، 150 و C° 250 سنتز شد. طيف‌نمايي رزونانس مغناطيسي هسته مهم‌ترين ابزاري است كه براي بررسي نظم فضايي مي‌توان به‌كار گرفت. آرايشمندي پلي (متيل متاكريلات) با در نظرگرفتن شكافت پروتون گروه آلفا-متيل و شكافت كربن گروه آلفا-متيل و كربونيل به‌كمك طيف‌نمايي رزونانس مغناطيسي هسته پروتون (1H NMR) و كربن (13CNMR) در حلال‌هاي كلروفرم و تتراهيدروفوران دوتريم‌دار مطالعه شد. گمارش تمام توالي فضايي پيك‌هاي پروتون آلفا-متيل به‌شكل توالي سه‌تايي و پيك‌هاي كربن آلفا-متيل و كربن كربونيل به‌شكل پنج‌تايي به‌كمك طيف‌نمايي رزونانس مغناطيسي هسته مايع انجام شد. مدل‌هاي آماري Bernoullian و Markov مرتبه اول براي نمونه‌هاي سنتز‌شده محاسبه و با نتايج تجربي مقايسه شد. يافته‌ها: نتايج نشان مي‌دهد، احتمال افزايش توالي‌هاي مزو (Pm) با افزايش دماي پليمرشدن، افزايش مي‌يابد. مقادير احتمال وجود توالي مزو براي پلي‌ (متيل متاكريلات) سنتزشده در دماهاي 50، 150 و 250 درجه سلسيوس به‌ترتيب 0.203، 0.274 و 0.356 تعيين شد. در نهايت اثر آرايشمندي پلي‌ (متيل متاكريلات) بر دماي گذار شيشه‌اي با گرماسنجي پويشي تفاضلي بررسي شد. نتايج نشان داد، پلي‌(متيل متاكريلات) سنتزي در دماهاي 50، 150 و 250 درجه سلسيوس به‌ترتيب داراي دماي گذار شيشه‌اي 126.0، 125.1و 102.9 درجه سلسيوس هستند.