مقايسه‌ شاخص‌هاي رشد و رسيدگي جنسي فيل‌ماهي (Huso huso) و تاسماهي ايراني (Acipenser persicus)

در اين مطالعه، نرخ رشد، شاخص رسيدگي جنسي و برخي ويژگي هاي بافتي اندام هاي جنسي فيل ماهي (Huso huso) و تاس ماهي ايراني (Acipenser persicus) به مدت 12 ماه موردبررسي قرار گرفت. تعداد 60 عدد فيل ماهي و تاس ماهي ايراني 15 ماهه و با ميانگين وزن اوليه به ترتيب 781.0 گرم و 469.5 گرم بين حوضچه هاي بتني (1×1×5 متر) با حجم آبگيري 2.5 مترمكعب در قالب دو تيمار و سه تكرار براي هر تيمار توزيع شد. در پايان سن 27 ماهگي، وزن كل فيل ماهي (3518.11 گرم)به طور معني داري بيشتر از تاس ماهي ايراني (1561.23 گرم) بود و مقادير افزايش وزن، به ترتيب 2737.11 گرم و 1091.73 گرم بود كه اختلاف معني داري نشان دادند. مقادير رشد ويژه فقط در شش ماه نخست در دو گونه اختلاف معني دار نشان دادند. به طوري كه، طي سه ماه اول و دوم دوره پرورش، مقادير آن در فيل ماهي (به ترتيب 0.64 و 0.49 درصد در روز) بيشتر از تاس ماهي (به ترتيب 0.50 و 0.33 درصد در روز) بود. طي دوره مطالعه، مقادير ضريب تبديل غذايي در فيل ماهي (1.43) به طور معني داري كمتر از تاس ماهي ايراني (1.69) بود. مقادير شاخص رسيدگي جنسي (GSI) تاس ماهي ايراني به طور معني داري بيشتر از فيل ماهي بود، به گونه اي كه در پايان سن 27 ماهگي، مقدار شاخص رسيدگي جنسي در تاس ماهي 1.39 درصد و در فيل ماهي 0.38 درصد بود. همچنين در اين زمان، تعداد اووسيت هاي اوليه در ماده ها افزايش قابل توجهي داشت و در جنس نر فيل ماهي، كيسه هاي مني درحال شكل گيري بودند، اما در جنس نر تاس ماهي ايراني اين كيسه ها كاملا توسعه يافته بودند. به طوركلي مي توان نتيجه گرفت كه فيل ماهي از شاخص هاي رشد بهتري برخوردار بود، اما اندام هاي جنسي تاس ماهي نسبت به فيل ماهي رشدونمو بيشتري داشت.