مطالعه تعادلي و سينتيكي حذف ايبوپروفن از محلول‌هاي آبي به وسيله كربن اصلاح شده كاه و كلش كنجد

ايبوپروفن يكي از داروهاي پر مصرف در سطح جهان است كه با ايجاد آلودگي در منابع آبي بر سلامت موجودات زنده تأثير مي‌گذارد. اين پژوهش با هدف تعيين كارايي كربن اصلاح شده كاه و كلش كنجد در حذف ايبوپروفن از محلول‌هاي آبي انجام شد. بدين منظور، از آمونيم كلريد، روي كلريد، و فسفريك اسيد براي بهينه‌سازي جاذب استفاده شد. همچنين، تغييرات در سطح جاذب و ويژگي‌هاي آن با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) و تكنيك طيف‌سنجي مادون قرمز (FTIR) مطالعه شد. بعد از تعيين شرايط بهينه متغيرهاي pH، زمان تماس، دما و دوز جاذب، فرآيند جذب سطحي تحت سه مدل لانگموير، فروندليچ و دوبينين-رادوشكويچ مورد بررسي قرار گرفت. از طرفي، از مدل‌هاي جنبشي سينتيك درجه اول و شبه درجه دوم براي پردازش داده‌هاي جذب استفاده شد. نتايج نشان داد كه، فرآيند جذب سطحي از مدل ايزوترمي فروندليچ و سينتيك شبه درجه دو پيروي كرده است. pH، زمان تماس، غلظت اوليه ايبوپروفن و دوز جاذب بهينه نيز به‌ترتيب برابر با 3، 50mg/l، 120min و 0/10g/l در دماي 25°C بود. نتايج اين مطالعه  نشان داد كه از بقاياي كشاورزي از جمله كاه و كلش كنجد مي‌توان به‌عنوان جاذب مؤثر و مقرون به‌صرفه براي حذف باقي‌مانده تركيبات دارويي از محلول‌هاي آبي استفاده كرد.