ارزيابي تأثير شيوع بيماري كرونا بر آموزش و پژوهش در مهندسي عمران در ايران از ديدگاه دانشجويان

پس از شيوع ويروس كرونا محدوديت ‏هايي در فعاليت ‏هاي مختلف در دنيا به اجرا گذاشته شد. يكي از زمينه‏ هايي كه به ‏شدت دچار تغيير شد، شرايط دانشگاه‏ها بود. بدين ترتيب موضوع ارتباط الكترونيكي براي پيگيري امور آموزشي و پژوهشي مطرح شد. در اين مقاله با استفاده از يك فرم نظرسنجي، تلاش شده تا وضعيت آموزش و پژوهش در رشتۀ مهندسي عمران، در دوران شيوع كرونا بر اساس نظرات دانشجويان ارزيابي گردد. نتايج نشان مي‏دهد كه دانشجويان كارشناسي از كيفيت يادگيري در اين دوران رضايت نداشتند (حدود 66 درصد كمتر از متوسط) اما دانشجويان تحصيلات تكميلي كيفيت يادگيري در شيوۀ مجازي را مناسب ارزيابي كردند (حدود 21 درصد كمتر از متوسط). با توجه ‏به مشكلات ايجاد‏شده براي دروس عملي دورۀ كارشناسي (كمتر از 5 درصد برگزاري به شيوۀ حضوري) و نيز جمع ‏آوري داده‏هاي پايان‏نامه‏هاي تحصيلات تكميلي در طول دورۀ شيوع بيماري كرونا (حدود 23 درصد با مشكل جدي)، افت فارغ ‏التحصيلان رشتۀ مهندسي عمران از ديد عملي در سال‏هاي آينده قابل‏ انتظار خواهد بود. گسترش تقلب در آزمون‏ها (حدود 40 درصد) و نيز تفاوت در دسترسي به اينترنت و سامانه ‏هاي لازم جهت شركت در كلاس‏هاي مجازي (حدود 42 درصد كمتر از حد متوسط)، موضوع عدالت آموزشي (حدود 50 درصد ناراضي) در اين دو سال را دچار چالش كرد. در مجموع مي‏توان گفت، آموزش و پژوهش در رشتۀ مهندسي عمران به شيوۀ مجازي نمي‏تواند به طور كامل جايگزين شيوه‏ هاي حضوري شود، اما از برخي قابليت ‏هاي آن مي‏توان در آينده به ‏عنوان مكمل آموزش حضوري استفاده نمود.