بررسي تظاهرات باليني، شيرخواران 2تا18 ماه با احتمال آلرژي به پروتئين شيرگاو ، روش هاي متداول در درمان و ميزان پاسخ به درمان

مقدمه:حساسيت به پروتئين شيرگاوي بدون درمان باعث ايجاد مشكلاتي از جمله عدم رشد كافي در قد و وزن كودكان شود. مطالعه حاضر با هدف مقايسه 4 نوع رژيم درماني در حساسيت به پروتئين شير گاو انجام شد.روش كار : اين مطالعه مقطعي به روش نمونه گيري تمام شماري از 50 شيرخوار مبتلا به تشخص حساسيت به پروتئين شير گاوي كه به درمانگاه اطفال مراجعه كرده اند بوده است .ميزان پاسخ به رژيم هاي درماني شامل حذف لبنيات از رژيم غذايي مادر فرمولاي نيمه هيدروليز شده،فرمولاي كاملا هيدروليز شده و فرمولا بر پايه آمينو اسيد در كودكان مورد ارزيابي قرار گرفت. ابزار ردآوري يك چك ليست بر اساس بررسي متون و تحت نظر يك نفر فوق تخصص گوارش اطفال تهيه و تجزيه و تحليل در نرم افزار spss19 انجام شد.نتايج: در اين بررسي شايع ترين يافته هاي مراجعه به پزشك مربوط به خونريزي گوارشي (خون در مدفوع) سي و يك (68 درصد)،درماتيت چهارده (28 درصد) بود. ميزان پاسخ به درمان هاي مختلف به ترتيب براي حذف لبنيات از رژيم مادرشش (12درصد) ، فرمولاي نيمه هيدروليز شده دو(4درصد)،فرمولاي كاملا هيدروليز شده هشت ( 14درصد)و فرمولاي برپايه آمينو اسيد سي و چهار (68 درصد)بود.نتيجه گيري: شايع ترين يافته در شيرخواران مبتلا به آلرژي به پروتئين شير گاو مراجعه كننده به درمانگاه فوق تخصصي گوارش كودكان خونريزي گوارشي بود و بهترين پاسخ هاي درماني به فرمولا بر پايه اسيد آمينه بوده است.