تأثير حاد مصرف مكمل كافئين و ال‌كارنيتين بر هزينه سوخت و سازي و اكسايش سوبسترا هنگام و پس از فعاليت تناوبي شديد در دانشجويان پسر فعال

مقدمه : با توجه به نقش فعاليت تناوبي سرعتي و مصرف مكمل هاي حاوي تركيبات فعال زيستي در بهبود سوخت و ساز، هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر حاد مصرف مكمل هاي كافئين، ال كارنيتين، كافئين-ال كارنيتين (تركيبي) بر روي هزينه سوخت وسازي و اكسايش سوبسترا هنگام و پس از فعاليت تناوبي سرعتي بود.روش كار: 10 دانشجوي پسر فعال در طرح متقاطع دو سوكور تصادفي در چهار حالت مصرف: - دارونما (3 ميلي گرم/كيلوگرم گلوكز و فروكتوز)؛ - كافئين (6 ميلي گرم/كيلوگرم)؛ - ال كارنيتين (13 ميلي گرم/كيلوگرم)؛ و - تركيبي (به ترتيب 6 و 13 ميلي گرم/كيلوگرم) قرار گرفتند. در 4 حالت، آزمودني ها يك ساعت پس از مصرف مكمل به فعاليت ورزشي (چهار آزمون وينگيت 30 ثانيه (بار كاري 75 گرم/كيلوگرم) با استراحت 5 دقيقه) پرداختند. گازهاي تنفسي آزمودني ها قبل، هنگام و 30 دقيقه بعد از فعاليت، جهت محاسبه هزينه سوخت و سازي (هزينه انرژي، اكسيژن مصرفي) و اكسايش سوبسترا (نسبت تبادل تنفسي (RER)، ميزان مصرف چربي) تجزيه و تحليل شد. تحليل آماري با آزمون آنواي يك طرفه انجام شد.نتايج: براساس نتايج، اختلاف ميانگين پس آزمون-پيش آزمون فقط در RER (0.048=P) ، ميزان مصرف چربي (0.036=P) و ضربان قلب (0.04=P) تفاوت معني داري را نشان داد. بعلاوه، مصرف كافئين در مقايسه با ال-كارنيتين (P=0/015) و دارونما (P=0/042) با كاهش معني دار RER در دوره ريكاوري همراه بود. همچنين، مصرف كافئين در مقايسه با ال-كارنيتين (P=0/008)، مكمل تركيبي (P=0/037) و دارونما  (P=0/032) باعث افزايش معني دار مصرف چربي در دوره ريكاوري شد. بنابراين استفاده از اين دوز مصرفي كافئين همراه با فعاليت تناوبي سرعتي به افرادي توصيه مي شود كه به دنبال كاهش يا مديريت وزن مي باشند.