بازآفريني شهري به منظور ارتقاي بافت هاي فرسوده شهري با بهره گيري از روش تلفيقي و يكپارچه ساختار سلسله مراتبي فازي(Fuzzy AHP) (مطالعه موردي: منطقه 12 شهر تهران)

بازآفريني شهري سياستي جامع، در برگيرنده برنامه هاي ارتقاي كيفي بافت هاي شهري با اهداف يكپارچه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي است. هدف از اين تحقيق، ارزيابي وضعيت بافت هاي فرسوده منطقه 12 شهر تهران براي بازآفريني شهري مي باشد كه در قالب مطالعات فضايي –مكاني و به وسيله اجراي يك مدل تحليلي در سه گام محقق شد. بازآفريني شهري سياستي جامع، در برگيرنده برنامه هاي ارتقاي كيفي بافت هاي شهري با اهداف يكپارچه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي است. هدف از اين تحقيق، ارزيابي وضعيت بافت هاي فرسوده منطقه 12 شهر تهران براي بازآفريني شهري مي باشد كه در قالب مطالعات فضايي –مكاني و به وسيله اجراي يك مدل تحليلي در سه گام محقق شد. در گام اول ، ابتدا مفاهيم، اصول و الزامات بازآفريني شهري با مطالعه سوابق ، و از طريق مراجعه به منابع علمي، و معتبر به دست آمد و سپس در گام دوم ، معيارهاي بازآفريني در ارتباط با بازآفريني يكپارچه در منطقه مطالعه با استفاده از نظرسنجي كارشناسي تعيين گرديد.. در گام سوم از مدل تلفيقي Fuzzy AHP و GIS براي ارزيابي وضعيت بافت هاي فرسوده منطقه به منظور بازآفريني شهري استفاده شد. در گام اول ، ابتدا مفاهيم، اصول و الزامات بازآفريني شهري با مطالعه سوابق ، و از طريق مراجعه به منابع علمي، و معتبر به دست آمد و سپس در گام دوم ، معيارهاي بازآفريني در ارتباط با بازآفريني يكپارچه در منطقه مطالعه با استفاده از نظرسنجي كارشناسي تعيين گرديد.. در گام سوم از مدل تلفيقي Fuzzy AHP و GIS براي ارزيابي وضعيت بافت هاي فرسوده منطقه به منظور بازآفريني شهري استفاده شد. نتايج نشان داد كه از مجموع كل مساحت منطقه، 10.96 درصد آن در قسمت كاملا مطلوب براي بازآفريني قرار گرفته‌ است. بعد از آن اولويت‌هاي نسبتا مطلوب با 15.38 درصد، مطلوب با 31.68 درصد، نسبتا نامطلوب با 23.28 درصد و كاملا نامطلوب حدود 18.7 درصد مساحت منطقه 12 را به خود اختصاص داده‌اند و ضروري است كه مديران و برنامه ريزان توجه جدي را براي بازآفريني اين بافت منطقه شهري داشته باشند.