تأثير 8 هفته تمرين تداومي بر سطوح سرمي آسپروزين، انسولين و شاخص مقاومت به انسولين در رت‌هاي چاق

مقدمه: آسپروزين يك هورمون پروتئيني است كه به‌طور عمده توسط سلول‌هاي چربي ترشح و وارد جريان خون مي‌شود. در پژوهش حاضر تأثير 8 هفته تمرين تداومي بر سطوح سرمي آسپروزين، انسولين و شاخص مقاومت به انسولين در رت‌هاي چاق بررسي شد. روش پژوهش: در اين زمينه، 32 سر رت نر نژاد ويستار (با ميانگين وزن 7 ± 23/180 گرم) به‌صورت تصادفي به چهار گروه كنترل سالم (8 سر)، كنترل چاق (8 سر)، تمرين سالم (8 سر) و تمرين چاق (8 سر) تقسيم شدند. گروه تمرين تداومي، 8 هفته پروتكل تمرين را اجرا كردند و 48 ساعت پس از پايان آخرين جلسه تمريني، رت‌ها بي‌هوش و كشته شدند. متغيرهاي موردنظر در رت‌ها (سطوح سرمي آسپروزين، انسولين و شاخص مقاومت به انسولين) اندازه‌گيري شد. براي تجزيه‌وتحليل آماري داده‌ها از آزمون كروسكال واليس در سطح معناداري، 05/0≥P استفاده شد. يافته‌ها: بين ميانگين سطوح سرمي آسپروزين (p 0/001)، انسولين (p 0/001)، گلوكز ناشتا (p 0/001) و مقاومت به انسولين (p 0/001)، گروه‌هاي كنترل سالم، كنترل چاق، تمرين سالم و تمرين چاق، تفاوت معناداري وجود داشت. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج تحقيق حاضر، به‌نظر مي‌رسد چاقي تأثير معناداري در افزايش سطوح آسپروزين و تمرين تداومي تأثير معناداري در كاهش سطوح آسپروزين دارد. بنابراين تمرين تداومي مي‌تواند به‌عنوان راهبردي مهم در جهت كاهش سطوح آسپروزين و وزن استفاده شود.