تأثير يك دوره تمرينات شنا و داروي مينوسايكلين پس از عفونت دوران كودكي بر سطح اضطراب و سطح مالون دي‌آلدئيد در هيپوكامپ و پرفرونتال كورتكس موش‌هاي نژادNMRI

مقدمه: عفونت در دوران نوزادي اضطراب را افزايش مي‌دهد. هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير يك دوره تمرينات شنا و داروي مينوسايكلين پس از عفونت دوران كودكي بر سطح اضطراب و سطح مالون ‌دي‌آلدئيد در هيپوكامپ و پرفرونتال كورتكس موش‌هاي نژاد NMRI بود. روش پژوهش: به‌منظور القاي عفونت، در روزهاي سوم و پنجم پس از تولد حيوانات به مدت 15 روز ليپوپلي ساكاريد دريافت كردند. حيوانات به پنج گروه كنترل، ليپوپلي ساكاريد، ليپوپلي ساكاريد+مينوسيكلين، ليپوپلي‌ساكاريد+ورزش و ليپوپلي ساكاريد+ورزش+ مينوسايكلين تقسيم شدند. طول دوره چهار هفته و دوز مينوسايكلين 20 ميلي‌گرم بر كيلوگرم بود. از تست اضطراب فضاي باز به‌منظور اندازه‌گيري سطوح اضطراب استفاده شد. آناليز واريانس يكطرفه با آزمون تعقيبي توكي در سطح معنا‌داري 0.05 استفاده شد. يافته‌ها: سطوح MDA در گروه ليپوپلي‌ساكاريد در هر دو بخش هيپوكامپ و پري‌فرونتال بالاترين مقدار را در مقايسه با گروه كنترل داشت (0.05 ≥P). درصد تغييرات MDA هيپوكامپ گروه ليپوپلي­ساكاريد + ورزش + مينوسايكلين نسبت به گروه كنترل 14 درصد كاهش و MDA پري فرونتال گروه ليپوپلي­ساكاريد + ورزش + مينوسايكلين نسبت به گروه كنترل 20 درصد افزايش داشت. زمان سپري‌شده و تعداد ورود در تست اضطراب فضاي باز در گروه ليپوپلي­ساكاريد + ورزش + مينوسايكلين در مقايسه با ساير گروه‌ها افزايشي و در گروه ليپوپلي­ساكاريد كاهشي بود (0.05 ≥P). نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد ورزش شنا و داروي مينوسايكلين مي‌تواند عوارض ناشي از اضطراب ناشي از عفونت دوران كودكي را با تغييرات MDA تغيير دهد.