الگوهاي گفتماني بين قضات و متهمان در دادگاه هاي كيفري

هدفِ اين پژوهش، كاربرد الگوهاي گفتماني مك منامين (McMenamin, 2002) - الگوهاي تجويزي، توصيفي و آماري براي بررسي انحراف از معيارهاي گفتماني مابين قضات و متهمان در دادگاه كيفري بود. داده‌هاي پژوهش، به روش نمونه‌گيري تصادفي منظم گردآوري شدند. اين داده‌ها، مشتمل بر 27 فايل كوتاه تصويري پنج دقيقه‌اي بودند كه از بين 54 پرونده كيفري قتل، درگيري، كلاه‌برداري، جعل امضا، دزدي، و تجاوز به عنف انتخاب شده و از رسانه صدا و سيما و در برنامه 20:30 پخش شده بودند. سپس، داده‌هاي موردِ اشاره به صورت نوشتاري درآمدند. همه جمله‌هاي قضات و متهمان از نظر فراواني رعايت، تغيير و انحراف در كلامِ معيار از منظر الگوهاي تجويزي، توصيفي و آماري شمارش و دسته‌بندي شدند. در پايان، روشن شد كه انحراف از اين الگوها، نقش تعيين‌كننده‌اي در ارزيابي عملكرد اين دو گروه بر عهده دارد. تجزيه و تحليل آماري نشان داد گفتمان قضات و متهمان از نظر تغيير در زبان معيار تفاوت معناداري با هم دارند. ولي در رعايت زبان معيار و انحراف از آن در معيارهاي تجويزي، توصيفي و آماري بين گفتمان قضات و متهمان اختلاف معناداري مشاهده نشد. يافته‌ها نشان داد كه قضات و متهمان روابط قدرت را در گفتمان‌هاي خود به كار برده‌اند تا هويت خود را نشان دهند، ولي قضات از نشانگرهاي بيشتر قدرت مانند تحكم، صداي بلند و حركات دست و صورت بيش از متهم‌ها سود جسته‌اند.