تحليل عوامل و محرك هاي موثر بر شادابي خانوارهاي روستايي شهرستان تربت‌حيدريه

از مفاهيم جديد مباحث امروزي توسعه پايدار روستايي شادابي و سرزندگي است. احساس شادي از ضروريترين خواستههاي فطري و نيازهاي رواني انسان به شمار ميرود. سازمانها و نهادهاي مرتبط با توسعه از شادابي به عنوان يكي از شاخصهاي مهم توسعه پايدار روستايي ياد كرده‌اند. در سند چشم انداز 20 ساله جمهوري اسلامي نيز بر لزوم توجه به نيروي انساني سالم و فراهم كردن زمينه هاي تعالي استعدادهاي انساني و پرورش انسانهاي كارا، متعهد و با نشاط تاكيد شده است. با اين وجود از موارد مهم براي بررسي شادابي نواحي روستايي، شناسايي عوامل اثرگذار برآن مي‌باشد. بر اين اساس هدف تدوين اين پژوهش بررسي محرك‌ هاي موثر بر شادابي ساكنين نواحي روستايي بوده است. تحقيق حاضر از نظر هدف كاربردي و روش انجام آن توصيفي تحليلي است. ابزارگردآوري داده‌ها، پرسشنامه و مصاحبه از نمونه‌اي منتخب مشتمل بر 210 خانوار از جامعه آماري خانوارهاي روستايي شهرستان تربت ‌حيدريه(N= 23105) با استفاده از تخمين شخصي و به روش نمونه‌گيري سهميه‌اي بوده است. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و مدل معادلات ساختاري استفاده شده است. نتايج سنجش ميزان شادابي‌خانوارهاي روستايي با استفاده از پرسشنامه فوردايس باتوجه به كسب امتياز 361 حاكي از آن است كه شادابي خانوارها در سطح مطلوبي قرار داشته است. نتايج بدست آمده از مدل‌سازي معادلات ساختاري نشان داد كه مدل استاندارد مرتبه دوم شادابي و سرزندگي خانوارها به ترتيب ضرايب مسير متاثر از عامل اقتصادي با ضريب مسير 41.0 داراي بيشترين بار عاملي مي‌باشد. سپس به ترتيب عامل نهادي مديريتي با ضريب37.0، عامل اجتماعي با ضريب 28.0، عامل شخصي روانشناختي با ضريب 28.0، عامل كالبدي با ضريب 27.0، عامل زيست محيطي با ضريب 21.0، عامل برخورداري با ضريب مسير18.0 و نهايتا عامل جغرافيايي با ضريب 14.0 در مرتبه‌هاي بعدي قرار دارند. مقدار p كليه پارامترهاي لامدا در مدل فوق حكايت از تأييد كليه روابط دارد.