تحليل تأثير مطالعات ميان‌رشته‌اي بر پويايي علمي جغرافيا (با تمركز بر مطالعات ميان‌رشته‌اي كارآفريني- جغرافيا)

تحولات در جهان امروز بسيار شتابان است و علم جغرافيا بايد بتواند پويايي علمي لازم را در برابر تغييرات سريع از خود نشان دهد، برخي از جغرافيدانان باور دارند كه جغرافيا در پاسخگويي به مسائل سال‌هاي اخير فاقد سرعت كافي است. انجام پژوهش‌هاي ميان‌رشته‌اي مانند ميان‌رشته‌اي جغرافيا_ كارآفريني يكي از راه‌حل‌هاي چنين موقعيت‌هايي است چرا كه ميان‌رشته‌اي موجب ايجاد تنوع در محورهاي اصلي كارهاي علمي مي‌گردد. سئوال اساسي اين تحقيق عبارت است از اين كه رويكرد غالب جغرافيدانان در تنوع‌بخشي به عناصر اصلي مقاله‌هاي بين رشته‌اي منتشر شده در حوزه جغرافيا و كارآفريني، چه تاثيري بر پويايي و توسعه علمي جغرافيا داشته است؟ در اين تحقيق با هدف شناخت رويكرد غالب جغرافي‌دانان در كارهاي ميان‌رشته‌اي و شناخت چگونگي تاثير آن بر پويايي علم جغرافيا تعداد ۷۳ مقاله از طريق نمونه‌گيري تصادفي كه در ۲۷ مجله‌هاي تخصصي جغرافيايي در زمينه كارآفريني نوشته شده بودند، انتخاب شدند تا وجود رويكرد تنوع‌گرايي در اين كارها بررسي شود. روش تحقيق كيفي و تشخيص كدهاي منفرد، شمارش و مقايسه آنها در هر يك از محورهاي مورد بررسي به‌كار گرفته شده. براساس يافته‌هاي اين مطالعه، در محورهاي اصلي مورد بررسي يعني: موضوع، اهداف، زمينه، نتايج، افراد و موقعيت متغير كارآفريني، تنوع محدودي در رويكرد پژوهشگران وجود دارد و كارهاي بين رشته‌اي با كارآفريني، تاثير محدودي بر محورهاي مورد بررسي براي پويايي علمي جغرافيا دارد. در حالي كه رويكرد تنوع‌بخشي در جغرافيا به عنوان يكي از قديمي‌ترين علوم ميان‌رشته‌اي‌ مي‌تواند پويايي، قدرت تشخيص، حل مسئله علم جغرافيا و كارآيي جغرافيدانان را در جامعه خود افزايش دهد.