تأثير 8 هفته تمرين هوازي تناوبي به همراه مصرف مكمل سيلي مارين بر شاخص‌هاي بافتي آنتي اكسيداني، آسيب كبدي و آتروژنيك رت‌هاي نر ويستار تغذيه شده با غذاي پرچرب

هدف: مطالعه حاضر به بررسي تأثير تمرين هوازي تناوبي به همراه مصرف مكمل سيلي‌مارين بر شاخص‌هاي بافتي آنتي‌اكسيداني، آسيب كبدي و آتروژنيك رت‌هاي نر ويستار تغذيه شده با غذاي پرچرب پرداخت. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع تجربي و روش آزمايشگاهي بود. بدين منظور، 35 سر رت نر نژاد ويستار با سن سه هفته و وزن 7.08±160.45 گرم، به روش تصادفي به 5 گروه‌ 7 سري شامل كنترل غذاي معمولي (ODC)، كنترل غذاي چرب (FDC)، غذاي چرب+مكمل (FDS)، غذاي چرب+تمرين (FDE)، غذاي چرب+تمرين+مكمل (FDSE) تقسيم شدند. برنامه تمريني شامل 8 هفته، 5 جلسه 30 دقيقه‌اي فعاليت روي نوارگردان در هفته بود. مكمل سيلي‌مارين با دوز 140 ميلي‌گرم/كيلوگرم/روزانه نسبت به وزن بدن به مدت دو هفته گاواژ مي‌‌شد. 48 ساعت پس از آخرين جيره غذايي، نمونه‌ بافتي و خون‌گيري انجام و داده‌ها تحليل شدند. يافته‌ها: متغيرهايALT، AST، ALP، MDA، TC و TG در گروه‌هاي غذاي چرب+تمرين+مكمل و غذاي چرب+تمرين نسبت به گروه كنترل غذاي چرب كاهش معني‌داري داشتند. در حالي‌‌كه متغيرهاي SOD و HDL-C، تنها در گروه غذاي چرب+تمرين+مكمل نسبت به كنترل غذاي چرب افزايش معني‌داري داشت. متغيرهاي LDL-C و AIP نيز تنها در گروه غذاي چرب+تمرين+مكمل نسبت به كنترل غذاي چرب كاهش معني‌داري داشتند (0.05 p). نتيجه‌گيري: استفاده از تمرين هوازي تناوبي به تنهايي يا با مصرف مكمل سيلي‌مارين، سبب كاهش متغيرهاي خطرزاي بيماري كبد چرب غيرالكلي از قبيل آنزيم‌هاي درگير و شاخص آتروژنيك در موش‌هاي تغذيه‌شده با غذاي پرچرب مي‌شود؛ بنابراين مي-تواند از طريق افزايش عملكرد آنتي‌اكسيداني و كاهش پروفايل چربي‌هاي خون، به بهبود عارضه موردنظركمك نمايد.