عنوان مقاله :
تاثير دو نوع برنامهي تمرين تناوبي شديد بر اينترلوكين-6 و آيريزين پلاسما در زنان جوان داراي اضافهوزن
پديد آورندگان :
رواسي ، علي اصغر دانشگاه تهران - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , پورنعمتي ، پريسا دانشگاه تهران - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزشي , سرابي ، سامسون دانشگاه تهران - دانشكده تربيت بدني و علوم ورزشي
كليدواژه :
اينترلوكين-6 , آيريزين , اضافه وزن
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: با توجه به همهگيري چاقي در سرتاسر جهان و تاثيرات نامطلوب آن بر سلامت، وضعيت جسماني و رواني افراد مبتلا به چاقي و همچنين پاسخ ترشح سيتوكينها در واكنش به انقباضات عضلاني و تاثير آنها بر كاهش درصد چربي و چاقي، در اين مطالعه تاثير دو نوع تمرين تناوبي شديد بر غلظت اينترلوكين-6 و آيريزين پلاسما در زنان جوان داراي اضافهوزن بررسي شد.مواد و روشها: تحقيق حاضر از نوع نيمه تجربي بود. 30 زن اراي اضافه وزن به صورت داوطلبانه در تحقيق حاضر شركت كردند و به صورت تصادفي به 2 گروه تمريني HIIT-1 (تناوبي شديد 4 وهلهاي ) و HIIT-2 (تناوبي شديد 8 وهلهاي ) و يك گروه كنترل تقسيم شدند. برنامه تمرين HIIT-1 شامل4 وهله فعاليت يك دقيقهاي با حداكثر شدت و 4 دقيقه پيادهروي ملايم در چهار هفتۀ نخست، 5 وهله فعاليت يك دقيقهاي با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب بيشينه و 4 دقيقه پيادهروي ملايم در هفتههاي پنجم و ششم و 6 وهله فعاليت يك دقيقهاي با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب بيشينه و 4 دقيقه پيادهروي ملايم در هفتههاي هفتم و هشتم) بود. برنامه تمرين HIIT-1 شامل 8 وهله فعاليت سي ثانيهاي با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب بيشينه و 2 دقيقه پيادهروي ملايم در چهار هفتۀ نخست، 10 وهله فعاليت سي ثانيهاي با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب بيشينه و 2 دقيقه پيادهروي ملايم در هفتههاي پنجم و ششم و 12 وهله فعاليت سي ثانيهاي با شدت 80 تا 90 درصد ضربان قلب بيشينه و 2 دقيقه پيادهروي ملايم در هفتههاي هفتم و هشتم بود كه به مدت 8 هفته انجام شد. سطوح پلاسمايي اينترلوكين 6 و آيريزين قبل و پس از تمرين اندازه گيري شد. نتايج: يافتههاي پژوهش نشانداد هر دو نوع پروتكل تمرينات تناوبي شديد 4 وهلهاي و 8 وهلهاي موجب كاهش معنادار غلظت اينترلوكين-6 در پسآزمون نسبت به پيشآزمون شد (P 0.05),اما بين دو نوع تمرين HIIT تفاوت معناداري مشاهده نشد. همچنين تمرينات تناوبي شديد 4 وهلهاي و 8 وهلهاي موجب افزايش معنادار غلظت آيريزين پلاسما در پسآزمون نسبت به پيشآزمون شد (P 0.05), اما بين دو نوع تمرين HIIT تفاوت معناداري در سطح آيريزين مشاهده نشد.نتيجهگيري: بهطور كلي ميتوان گفت با توجه به نتايج بهدست آمده از دو نوع پروتكل تمرينات تناوبي شديد 4 وهلهاي و 8 وهلهاي بر سطوح اينترلوكين-6 و آيريزين پلاسمايي در زنان مبتلا به اضافهوزن اثر داشته و ميتوانند نقش موثري را در كاهش وزن در اين افراد داشته باشند.
عنوان نشريه :
پژوهش نامه فيزيولوژي ورزشي كاربردي
عنوان نشريه :
پژوهش نامه فيزيولوژي ورزشي كاربردي