حس همگري (بساوندي)، تحقيق، منطق ترويج و آموزش كشاورزي راهكار رفع فرضيه هراسي و توليد و آزمون فرضيه در تحقيق)

همه ي پديده هاي جهان طبيعي در توازن و همگري هستند و دوام و بقاي آن ها مرهون همين واقعيت است. انسان به ويژه از سويگان افكاري و رفتاري اين توازن و همگري را از خود انتظار دارد و با استفاده از حس همگري كه بساوندي و نسبت و نسبيت هم ناميده شده،  با يكديگردرسلوك و سازگاري زيست مي كنند. اين حس گاهي از درون وجود فكري افراد مديريت مي شود و گاهي نيز به وسيله ديگران هدايت و كنترل مي شود. براي توسعه و بهبود وضعيت مردم در هر جا بايد از آموزش استفاده شود و كشاورزان نيز به عنوان يك جامعه گسترده جهاني بايد براي بهبود و توسعه بازده و عملكرد كارخويش آموزش ببينند تا بتوانند بهتر نقش خود را ايفا كنند. حس همگري يا بساوندي حسي است كه به انسان ها كمك مي كند تا با هم در توازن بزيند و از قياس معقول در زندگي و كار خود براي قضاوت هايشان بهره ببرند. حس همگري اگر چه در سرشت خود موهبتي بي بديل در رشد وتوسعه سويگان انسان است، اما مانند هر حس و غريزه ديگري بايد به درستي مديريت شود تا به نيكي سود رسان شود و آسيب هاي ناشي از كاربرد  نادرست آن بازدارنده ي توسعه انسان نشود. اگر چه اين حس سرشتي است، اما شيوه ي استفاده درست از آن هنر است و معيار مورد نيازدر آن براي قضاوت ها، اكتسابي (برخواسته از تحقيق) و گاهي خودخواسته و گاهي نيز ديگر خواست هستند. تحقيق پديده ايست كه به انسان كمك مي كند تا مقياس ها و ملاك هاي ارزشمند واقعي را براي قضاوت و تصميم گيري به كاربرد. در اين مقاله مروري با توجه به نارسايي هايي كه در بنيادي ترين اصول تحقيق به ويژه تحقيق كمي تجربي مشاهده مي شود، سعي شد با استفاده از سه گونه منطق تشخيص كار درست و اجراي درست آن كار، به نقش ترويج و آموزش كشاورزي در استفاده درست از حس همگري در توانند سازي كشاورزان و به نقش تحقيق در توسعه، به فرضيه سازي و آزمون فرضيه براي دست يابي به قانونمندي هاي علمي پرداخته شود. نيز، براي رفع و يا كاهش فرضيه هراسي مدل هاي گونه گوني از فرضيه هاي تحقيق و شيوه هاي آزمون و تحليل يافته ها توضيح داده شده اند تا با توجه به آنها يافته هاي معتبر تحقيقات با كم ترين خطا فراهم آيند و به قانون علمي تبديل شوند و معيار و ملاك معتبري در قضاوت ها و تصميم سازي ها با استفاده از حس همگري شوند.