رويكرد تركيبي روش بهترين-بدترين آرماني خطي و طبقه‌بندي چند شاخصه براي تشكيل سبد سهام

در چهار دهه اخير تصميم‌گيري چند شاخصه همواره يك حوزه فعال پژوهشي و كاربردي بوده است. آنچه تا به امروز بيشتر بدان پرداخته شده است توسعه يا بكارگيري تكنيك‌هاي تصميم‌گيري چند شاخصه براي رتبه‌بندي گزينه‌هاي موجود بوده است. اما حيطه تصميم‌گيري چند شاخصه فقط به اين نوع مساله محدود نمي‌شود و مسائل طبقه‌بندي را نيز در بر مي‌گيرد. هدف از پژوهش حاضر پيشنهاد رويكردي تركيبي متشكل از روش‌هاي بهترين-بدترين آرماني خطي و يك روش نوين طبقه‌بندي چند شاخصه به منظور تشكيل سبد سهام در بازار بورس اوراق بهادار تهران است. در اين مطالعه وزن شاخص‌هاي موثر بر انتخاب سبد سهام در طي يك فرآيند تصميم‌گيري گروهي با استفاده از روش بهترين-بدترين آرماني خطي تعيين شدند. سپس با استفاده از روش پيشنهادي طبقه‌بندي چند شاخصه، سبد سهام تشكيل شد. روش پيشنهادي قادر است ترجيحات تصميم‌گيرنده نظير دامنه تعداد سهام‌هاي موجود در سبد سهام و يا محدوديت‌هايي نظير حداكثر تعداد سهام از هر صنعت را در نظر بگيرد. در اين مطالعه نتايج بدست آمده از روش پيشنهادي با روش‌هاي تاپسيس‌سورت و ويكور‌سورت مقايسه شد. نتايج بدست آمده دقت بالاي روش پيشنهادي را نشان داد و سبد سهام تشكيل شده توسط روش پيشنهادي به طرز قابل توجهي سودآورتر از روش‌هاي ديگر بود. رويكرد پيشنهادي در اين پژوهش را مي‌توان در ساير مسائل دنياي واقعي كه ماهيت طبقه‌بندي دارند نيز بكار گرفت.