بررسي اثر ليگنين بر اثرات منفي فرآيند برشته‌سازي در توليد بريكت از باگاس

استفاده از پيش‌تيمارهاي مختلف ازجمله فرآينده برشته‌سازي براي افزايش كارايي و بهينه‌سازي قابليت مصرف بريكت‌هاي سوختي در سال هاي اخير توجه زيادي را به خود جلب كرده‌اند. از اين رو در اين پژوهش از پيش‌تيمار برشته‌سازي با دماي 180ºC براي اصلاح زيست توده باگاس استفاده شد. علاوه براين از عامل اتصال دهنده ليگنين در سطوح 2، 5 و 10% استفاده شد. بريكت‌هاي سوختي با استفاده از دستگاه بريكت‌سازي دستي با وزن 30 گرم تهيه شدند. ويژگي‌هاي فيزيكي، مقاومتي و حرارتي بريكت‌هاي حاصل مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان دادند كه پيش‌تيمار برشته‌سازي ازطريق افزايش دانسيته حجمي بريكت‌هاي حاصل و افزايش ميزان كربن ثابت تا حدود 50% توانسته ارزش حرارتي بريكت‌ها را تا حدود 10% افزايش دهد ازطرفي هم اين فرآيند منجربه كاهش مقاومت فشاري بريكت‌هاي حاصل شد كه استفاده از ليگنين به‌عنوان عامل اتصال‌دهنده توانست ميزان قابل‌توجه‌اي از اين افت مقاومت را جبران كند. نتايج نشان دادند كه ميزان مواد فرار بريكت‌ها با پيش‌تيمار برشته‌سازي حدود 9% كاهش يافت كه تأثير قابل‌توجه‌اي بر كاهش آلايندگي اين بريكت‌ها دارد. در بررسي اثر ليگنين نيز مشاهده شد كه با افزايش ميزان مصرف ليگنين ميزان دانسيته و ارزش حرارتي نيز افزايش يافتند. به‌طوركلي نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه استفاده از عامل اتصال‌دهنده ليگنين همراه با پيش‌تيمار برشته‌سازي مي‌تواند توليد بريكت‌هاي سوختي با كيفيت بالا از باگاس را ممكن سازد.