عوامل تأثيرگذار بر موفقيت سامانه‌هاي يادگيري الكترونيكي در دوران پساكرونا (مورد مطالعه: دانشگاه‌هاي مستقر در تهران)

اهميت انكارناپذير يادگيري الكترونيكي در آموزش منجر به رشد گسترده تعداد دوره‌هاي آموزش الكترونيكي و سيستم‌هاي ارائه انواع مختلف خدمات در زمان كوويد 19 مي‌شود. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش توصيفي همبستگي است. جامعه آماري شامل مديران مراكز رشد و فناوري اطلاعات و ارتباطات، در دانشگاه‌هاي تهران بودند، كه تعداد آنها 192 نفر گزارش شد. نمونه بر اساس فرمول كوكران 128 نفر محاسبه و به روش نمونه‌گيري تصادفي در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوري داده‌هاي پژوهش از پرسشنامه تحقيق آلفريحات و همكاران(2020) استفاده گرديد. روايي به روش محتوايي با استفاده از روايي دروني و ماتريس همبستگي(روايي واگرا) و بارها عاملي مورد تاييد قرار گرفته است. پايايي با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي مورد تاييد قرار گرفت.جهت تحليل داده‌هاي بدست آمده، از روش همبستگي به شيوه معادلات ساختاري با نرم افزار اسمارت پي ال اس(SmartPLS) استفاده شده است. براساس يافته‌هاي پژوهش كيفيت سيستم فني (r=0.533)، كيفيت سيستم اطلاعات (r=0.472)، كيفيت خدمات (r=0.523)، كيفيت سيستم تحصيلي(r=0.613)، كيفيت سيستم پشتيباني(r=0.851)، كيفيت يادگيرنده (r=0.763) و كيفيت استاد (r=0.508) از عوامل اثرگذار بر موفقيت سامانه‌هاي يادگيري الكترونيكي بودند. طبق نتيجه به دست آمده كيفيت سيستم پشتيباني مهمترين عامل تأثيرگذار بر موفقيت سامانه‌هاي يادگيري الكترونيكي شناخته شد.