مديريت ريسك مبتني بر سيستم‏هاي خبره فازي در پروژه‌هاي ساخت

با گسترش و توسعه روز افزون پروژه‌ها و پيچده‌تر شدن آن‌ها، نياز به ابزارهاي جديد براي كمك به مديريت پروژه‌ها الزامي است. از جمله‌ي اين ابزارها مديريت ريسك است، چرا كه در يك محيط بي‌ثبات و نامعين، هر لحظه مي‌توان انتظار وقوع رخدادهاي خارج از برنامه و غير منتظره را داشت. غالباً از دانش افراد خبره براي ارزيابي ريسك پروژه‌ها استفاده مي‌گردد اما انسان‌ها همواره از كلمات و عباراتي در محاورات خود استفاده مي‌كنند كه مرزهاي روشني براي خود ندارند. براي برخورد با چنين كلمات و عبارات مبهمي از منطق فازي بهره گرفته مي‌شود. تئوري مجموعه‌هاي فازي روشي است كه كارايي خود را براي مديريت عدم قطعيت‌هايي مشابه موارد ذكر شده در مورد پروژه‌هاي ساخت نشان داده است. سيستم خبره‌ي فازي عبارت است از يك سيستم خبره يا سيستم مبتني بر دانش كه براي استدلال داده‌ها از مجموعه‌يي از توابع عضويت و قواعد فازي به جاي منطق دودويي استفاده مي‌كند. براي سيستم‌هاي با عدم قطعيت زياد كه اطلاعات كافي و دقيقي نيز در دسترس نيست، رويكرد استدلال تقريبي فازي مطرح مي‌شود. ورودي سيستم فازي مي‌تواند اطلاعات نادقيق باشد و پردازش‌هاي سيستم نيز با بهره‌گيري از استدلال تقريبي انجام مي‌شوند. در اين تحقيق به بررسي ريسك‌هاي موجود در پروژه‌هاي عمراني از طريق كسب نظرات خبرگان حوزه‌هاي كارفرمايي، مشاور و پيمانكاري پرداخته شد. با ارائه گام‌بندي سعي در شناسايي ريسك‌ها، ارزيابي آن‌ها و كنترل ريسك‌هاي با اولويت بالا با استفاده از منطق فازي و سيستم‌هاي خبره داشته‌ايم.