مدل مديريت ريسك مبتني بر FMEA فازي در پروژه‌هاي ساخت

در عصر حاضر ريسك در تمام جنبه‌هاي زندگي وجود داشته و پروژه‌هاي عمراني نيز از اين قاعده مستثني نيستند. وجود ريسك‌ها و عدم قطعيت‌ها در مراحل مختلف كار، عامل اصلي به موفقيت نرسيدن پروژه در دستيابي به اهداف از پيش تعيين شده‌ي آن است. مديريت ريسك پروژه علم شناسايي، تحليل و پاسخ‌دهي به ريسك در طول عمر يك پروژه بوده كه به منظور كاهش و يا حذف احتمال يا اثرات وقوع پيامدهاي منفي بر اهداف زمان، هزينه و كيفيت پروژه به كار گرفته مي‌شود. تكنيك FMEA يكي از روش‌هاي تعيين ارزش ريسك مي‌باشد كه نه تنها خطاها و نواقصي كه در سيستم و فرايند به صورت نهفته و آشكار وجود دارند را شناسايي مي‌كند، بلكه با اتخاذ تدابير پيشگيرانه صحيح در صدد كاهش يا حذف آن‌ها نيز بر ‌مي‌آيد. براي تجزيه و تحليل ريسك‌هاي موجود در پروژه‌هاي عمراني با عدم قطعيت‌هايي از نوع ابهام رو به رو هستيم و تئوري فازي ابزارهاي رياضي لازم را براي مقابله با داده‌هاي نامشخص و مبهم فراهم مي‌كند. بر اين اساس در اين پژوهش مدلي مشتمل بر هفت گام اساسي بر مبناي تلفيق تكنيك FMEA و منطق فازي پيشنهاد گرديد. ريسك‌هاي موجود در پروژه‌هاي عمراني به كمك مطالعات و تحقيقات پيشين شناخته شد و پارامترهاي مؤثر بر ريسك‌ها توسط خبرگان مقدار‌ دهي گرديد. با محاسبه عدد اولويت ريسك، رتبه‌بندي ريسك‌ها انجام گرديد. علاوه بر ‌اين روشي براي محاسبه و نگاشت سطح ريسك‌ها، معرفي شد كه نه تنها ريسك‌هاي بحراني بلكه تمام اجزاي پرخطر ساختار شكست ريسك پروژه را نيز شناسايي مي‌كند. همچنين در راستاي كاهش و يا حذف پيامدهاي منفي ريسك‌‌هاي با اولويت بالا، اقدامات اصلاحي در تحقيق بررسي گرديد.