اثربخشي آموزش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت در سربازان

زمينه و هدف: آموزش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد از جمله آموزش هاي نوين در روان شناسي است كه مي تواند روي سبك زندگي سربازان اثر گذار باشد. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي آموزش مبتني بر پذيرش و تعهد بر سبك ارتقاء دهنده سلامت در سربازان انجام شد. مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر نيمه تجربي با گروه كنترل در سال ۱۳۹۷ و طي مراحل پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري(۱ماهه) انجام شده است. جامعه پژوهش، سربازان وظيفه سپاه پاسداران شهر تبريز بودند و تعداد ۶۰ نفر (۳۰ نفر آزمون و ۳۰ نفر كنترل) با استفاده از نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه سبك ارتقاء دهنده سلامت (HPLP II) استفاده شد. مداخله (درمان مبتني بر پذيرش و تعهد) در هشت جلسه ۴۵ دقيقه اي توسط روانشناس باليني اجرا شد. يافته ها: نمرات كلي سبك زندگي ارتقاء دهنده سلامت و ابعاد شش گانه آن، نشان داد كه دو گروه قبل از مداخله، اختلاف آماري معني داري با يكديگر نداشتند(p=0/43) اما بعد از مداخله، نمرات كلي سبك زندگي اختلاف معني داري بين دو گروه در پس آزمون و پيگيري به جز متغير ورزش نشان داد(P 0/05). همچنين، مطاالعه نشان داد آموزش درمان مبتني بر پذيرش و تعهد ، بر سبك زندگي اثربخشي مثبت و معنادار  با تاثير 0/7 داشته است (P 0/05). نتيجه گيري: به كارگيري درمان مبتني بر پذيرش و تعهد به علت سازوكار نهفته در آن مانند پذيرش، افزايش آگاهي، حساسيت زدايي، حضور در لحظه، مشاهده گري بدون قضاوت، رويارويي و رهاسازي مي تواند ضمن افزايش سازگاري، باعث بهبود سبك زندگي گردد.