بررسي تكنيك بافت و نقوش شيشه درمه به منظور احياء آن

در ميان عشاير قشقايي آنچه  كه بيش از همه زبانزد خاص و عام است تنوع دست بافته، طرح و نقش آن، و رنگ هاي درخشان و زيباي آن است. شيشه درمه يكي از ده ها دستبافته ايل قشقايي است و نوعي گليم تار نما و دو رنگ  محسوب مي شود و مانند ساير دستبافته هاي عشايري از مادر به فرزند آموزش داده مي شده است كه امروزه به دليل مشكلاتي چون كمبود بافنده ماهر، بافت زمان بر، نداشتن نقشه بافت و عدم معرفي ، بافت آن در حال منسوخ شدن است . از اين رو سعي بر اين بوده كه اين دست بافته احياء گردد تا از منسوخ شدن آن جلوگيري شود  و با معرفي صحيح آن در زندگي روزمره مورد استفاده قرار گيرد. بدين ترتيب به روش ميداني( حضور در شهرستان فيروزآباد و مصاحبه و يادگيري نحوه بافت از بافنده قديمي آن شهرستان) و سپس كتابخانه اي تحقيقات انجام شده كه هدف پژوهش در هنر خلق مسيري مناسب و ايده آل براي ساير هنرمندان و زمينه ساز براي فعاليت هنرمندان است. در انجام اين تحقيق سعي نگارنده بر اين بوده كه سوالات زير را پاسخ گويد :1-با چه تكنيكي بافته شده و محدوديت هاي تكنيكي آن چيست و مي توان آن را بر طرف ساخت يا خير؟ 2- چگونه مي توان نقش آن را اصلاح و براي آن نقشه تهيه كرد؟ در اين پروژه تحقيقاتي با بررسي نقوش شيشه درمه مشخص شده كه چون اين دست بافته در حال منسوخ شدن است تنها يك نقش از شيشه درمه شناخته شده و تنها همين يك نقش را شيشه درمه مي خوانند در حاليكه چندين نقش ديگر، هم از حاشيه هم از متن ، بدست آمده كه در چندين عكس مشترك بوده اند. در ادامه تكنيك بافت شيشه درمه مورد بررسي قرار گرفت . نتيجه ي بررسي اين بود كه شيشه درمه گليمي است تار نما با دو رنگ كاملا متضاد كه نقش ها با 2چوب به وجود مي آيد در واقع چوب ها نقش وردها را در پارچه بافي به عهده دارند.