توليد دست‌بافته‌هاي محفظه‌اي در ايل قشقايي بر مبناي انسان‌شناسي هنر

دست‌بافته‌هاي عشايري مهم‌ترين مظهر هنر بومي و ايلي بوده و معرف بخشي از خصوصيات اجتماعي و فرهنگي زندگي عشايري است. در ايل قشقايي دست‌بافته‌‌هاي محفظه‌اي از توليدات كاربردي زنان ايل است. با تغيير ساختار زندگي ايلي، اسكان ايلات و عشاير، و در ادامه‌ي مهاجرت‌ تعداد كثيري از عشاير به مناطق روستايي و شهري و جايگزيني كالاهاي ارزان قيمت در تناسب با نيازهاي زندگي، توليد بسياري از بافته‌هاي كاربردي منسوخ شده است. اين پژوهش با هدف شناسايي ويژگي‌هاي ساختاري و كاركردي اين نوع دست‌بافته‌ها در ايل قشقايي و بررسي اين توليدات بر مبناي انسان‌شناسي هنر انجام شده است. گردآوري اطلاعات اين پژوهش ميداني و كتابخانه‌اي است. يافته‌هاي پژوهش به روش توصيفي تحليلي ارائه شد. بافته‌هاي محفظه‌اي در اندازه‌هاي متعدد در تناسب با نياز زندگي ايلي به‌عنوان شاخص، زنان هنرمندان و انتخاب شيوه‌ي بافت اين دست‌بافته‌ها در تناسب با كاركرد آنها تعريف شده است. شاخص، نشانه‌ي محكمي از اجراي خلاق و بيانگر عامليت هنرمند و سرنمون، بيانگر موقعيت هنرمند است. در وضعيت موجود اين دست‌بافته‌ها به‌عنوان شاخص، نقش مياني را دارند كه هم ميراث جامعه ايلي است و  هم عامليتي براي تداوم فرآيند سبك بافت كه تا به امروز باقي مانده است.