هم‌‌دماي دفع رطوبتي پوست انگور (واريته سياه سردشت)

زمينه مطالعاتي: منحني‌هاي هم‌دما در مدل‌سازي، طراحي، بهينه‌سازي فرايند و تجهيزات خشك‌كردن، پيش‌بيني زمان ماندگاري، محاسبه تغييرات احتمالي رطوبت طي انبارماني و نيز در انتخاب مواد بسته‌بندي مناسب حائز اهميت‌اند. با توجه به تركيبات متنوع و پيچيده مواد‌غذايي، برآورد تئوري اين منحني‌ها امكان پذير نبوده و مستلزم اندازه‌گيري تجربي مي‌باشد. هدف: هدف از انجام اين پژوهش ارائه اطلاعاتي در خصوص ويژگي‌هاي پوست انگور (واريته سياه سردشت) و همچنين خواص ترموديناميكي آن مي‌باشد. روش كار: محتواي رطوبت تعادلي هم‌دماهاي دفع پوست انگور تازه واريته سياه سردشت در پنج دماي 20 ،50،40،30 و C˚60 و در محدوده رطوبت نسبي 10 تا 90 درصد، به‌روش وزن‌سنجي ايستا تعيين گرديد. نتايج: منحني‌ها متأثر از دما بوده و در يك فعاليت آبي ثابت با افزايش دما، محتواي رطوبت تعادلي آن‌ها كاهش يافت. پنج مدل رياضي گب، بت، دآرسي‌−وات، هندرسون و هالسي اصلاح‌شده جهت برازش داده‌هاي آزمايشي با استفاده از آناليز رگرسيون غيرخطي مورد استفاده قرار گرفت. بر اساس شاخص‌هاي آماري ضريب تبيين (R2)، ضريب تبيين تعديل شده (adj R2)، مربع كاي (χ2)، ريشه ميانگين مربعات خطا (RMSE) و مدول ميانگين انحراف نسبي (P) ارزيابي مدل‌ها انجام گرفت. نتيجه‌گيري نهايي: مدل دآرسي وات بهترين برازش را با داده‌هاي تجربي در پنج دماي مورد آزمون نشان داد. مدل گب نيز در دماي C˚30 داراي برازش قابل قبولي بود. انرژي پيوندي با استفاده از معادله كلازيوس كلاپيرون محاسبه گرديد. مقادير انرژي پيوندي پوست انگور در محتواي رطوبتي پايين به‌خصوص كمتر از 0.2 (بر مبناي ماده خشك) بالا بود و با افزايش محتواي رطوبتي به‌طور قابل توجهي كاهش يافت و از 1093 به 195 kJ/kg رسيد.