اولويت بندي شاخص‫هاي خودمراقبتي در پيشگيري و مقابله با بيماري كوويد-19 بر اساس الگوريتم آنتروپي و تاپسيس (مطالعه موردي: استان اردبيل)‬‬‬‬‬‬‬‬

زمينه و هدف: اخيراً گسترش سريع بيماري كوويد-19 به يك چالش بهداشتي در سراسر جهان تبديل شده است. مقابله با شيوع بسيار واگير كوويد-19 درمرحله اول نيازبه اقدامات پيشگيرانه و رفتارهاي مراقبت از خود افراد دارد. براي همين منظور، استفاده از تكنيك و روش‫هاي مقابله، پيشگيري از بيماري و همچنين مديريت، روش سبك زندگي، آموزش و استفاده از موارد بهداشتي و ارائه دستورالعمل هاي خودمراقبتي مي تواند از شيوع بيشتر اين بيماري جلوگيري كند. هدف از اين مطالعه تعيين اولويت بندي شاخص‫هاي خودمراقبتي در پيشگيري از كوويد-19 در استان اردبيل بود كه يكي از كانون‫هاي مورد توجه اين بيماري است. روش كار: اين پژوهش به صورت توصيفي- پيمايشي ميداني از اوايل شروع بيماري كوويد-19 (اسفند 98 تا دي ماه 99) انجام شد. حجم نمونه شامل 120 نفر بود كه با استفاده از روش نمونه گيري گلوله برفي و در دسترس انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده هاي اين تحقيق با استفاده از نرم افزار تحليل تاپسيس و فرمول نويسي در نرم افزار اكسل بر اساس وزن دهي با الگوريتم آنتروپي و اولويت بندي با الگوريتم تاپسيس انجام گرفت. يافته ها: نتايج اين تحقيق نشان داد زيرشاخص افزايش آگاهي افراد در زمينه همه‫گيربودن عفونت با ضريب نزديكي (CLi+) 0/8673، شستن دست ها با آب و صابون يا ضدعفوني كردن با محلول بر پايه الكل با ضريب نزديكي (CLi+)0/9391، الكترونيكي‫كردن اكثر فعاليت‫هاي كـــاري كارمندان با ضريب نزديكي (CLi+) 0/8687، رعايت فاصــله ايمن (1/5 متر) از افرادي كه سرفه و عطسه مي كنند با ضريب نزديكي (CLi+) 0/8327، پرهيز از هرگونه تجمعات با ضريب نزديكي (CLi+) 0/9276، به عنوان مهمترين شاخص در بين روش‫هاي خود مراقبتي در استان اردبيل كسب كرده اند. نتيجه گيري: اين مطالعه يك روش پيشنهادي براي كمك به مراقبين بهداشتي و درماني در تصميم گيري‫ها و انتخاب مدل خود مراقبتي كوويد-19در استان اردبيل بود.