بررسي ارتباط رفاه اجتماعي با سلامت اجتماعي و قصد مشاركت ورزشي در بين زنان

زمينه و هدف: ورزش، به عنوان يكي از مفاهيم اجتماعي شناخته مي‫شود. شواهد و يافته هاي زيادي دال بر افزايش سطح سلامت از طريق مشاركت مداوم و پيوسته در فعاليت هاي ورزشي وجود دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسي ارتباط رفاه و سلامت اجتماعي، با قصد مشاركت ورزشي در بانوان شهر جهرم، انجام شد. روش كار: مطالعه حاضر از نوع همبستگي، و جامعه آماري آن كليه بانوان در شهرستان جهرم بودند، كه بر اساس جدول مورگان، 384 نفر به صورت خوشه‫اي انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه ‫هاي رفاه اجتماعي، سلامت اجتماعي كييز و پرسشنامه قصد مشاركت ورزشي استفاده شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از آزمون كلموگروف - اسميرنوف، ضريب همبستگي اسپيرمن، spss-18 استفاده شد.  يافته ها: نتايج نشان داد كه رابطه مثبت و معني‫داري بين قصد مشاركت ورزشي با رفاه اجتماعي(p=0.001, R=0.214),درماني (p=0.001, R=0.231), عاطفي (p=0.001, R=0.133), سلامتي (p=0.001, R=0.204) و امنيتي(p=0.001, R=0.108).(p=0.008, R=0.135), وجود دارد. رابطه مثبت و معني داري بين قصد مشاركت با شكوفايي (p=0.008, R=0.135), همبستگي (p=0.034, R=0.109), انسجام (p=0.034, R=0.109), و پذيرش (p=0.003, R=0.154) وجود دارد.  نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه رفاه اجتماعي نقش بسزايي در قصد مشاركت ورزشي بانوان، ايفا مي كند. پيشنهاد مي شود به منظور جلوگيري از كم تحركي در بانوان، زمينه توسعه رفاه اجتماعي و در نتيجه شركت در فعاليت‫هاي ورزشي براي بانوان فراهم شود.