تدوين الگوي سيستم مديريت HSE و به‌كارگيري آن در برنامه‌ريزي توسعه پايدار، مبتني بر هوش مصنوعي بر مبناي نظريه داده بنياد

زمينه و هدف: سيستم‌هاي مديريت ايمني، بهداشت و محيط‌زيست باهدف تأمين، حفظ و ارتقا سلامت افراد، جامعه و محيط پياده‌سازي و عملياتي مي‌گردند لذا هدف اصلي اين تحقيق تدوين الگوي سيستم مديريت HSE و به‌كارگيري آن در برنامه‌ريزي توسعه پايدار، مبتني بر هوش مصنوعي بر مبناي نظريه داده بنياد مي‌باشد. روش كار: اين پژوهش ازلحاظ هدف تحقيق كاربردي و از نوع اكتشافي مي‌باشد. جمع‌آوري داده‌هاي كيفي و كمي با استفاده از ابزار پرسشنامه‌ و در ميان جامعه آماري منتخب از دانشگاه‌ها، سازمان محيط‌زيست، مراكز بهداشت و صنايع مختلف شهر تهران در سال 1399 صورت گرفت. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها؛ ازنظريه‌پردازي داده بنياد با استفاده از كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري گزينشي و نرم‌افزارهاي SPSS، MaxQDA استفاده‌شده است. يافته‌ها: نتايج اين تحقيق نشان از آن دارد كه اعتبار سنجي مدل با توجه به روش بازبيني مشاركت‌كنندگان و مرور خبرگان غير شركت‌كننده مدل نهايي ارائه‌شده را تائيد مي‌نمايد و هم‌چنين تمامي اعداد آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي متغيرهاي مكنون از ميزان مناسبي برخوردار هستند.  نتيجه‌گيري:  بر اساس يافته‌هاي اين تحقيق، توجه به شناسايي هوشمند پيامدها و مخاطرات، تفكر راهبردي و مستمر به مقوله ايمني، بهداشت و محيط زيست سبب مي‌شود ساختار چندگانه توسعه پايدار مستحكم و ايستا باشد. نتايج حاصل حاكي از آن است كه توسعه پايدار  به دستيابي هم‌زمان به همه اجزاء يا ابعاد با رويكردي سيستمي و يك ادراك ذهني كل گرايانه نياز دارد كه تك‌تك ابعاد و نيز روابط بين آن‌ها را بايد به‌حساب آورد.