مقايسه اثربخشي يادگيري كلامي و عملي بر كاركردهاي شناختي بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس

زمينه و اهداف: شواهد رايج‌ترين مشكل شناختي، اختلال در يادگيري مطالب جديد، در بيماران مبتلا به مالتيپل اسكلروزيس (ام اس) را در مرحله رمزگرداني اطلاعات جديد يافتند. اثربخشي استراتژي‌هاي يادگيري مبتني بر رمزگرداني كلامي و عملي در بيماران ام اس مقايسه شدند در حالي كه تفاوت اثربخشي آنها بر عملكردهاي شناختي مقايسه نشده است. در مطالعه حاضر اثر يادگيري عملي و يادگيري كلامي بر تغيير عملكردهاي شناختي در بيماران ام اس مقايسه گرديد. روش بررسي: مطالعه باليني حاضر شامل30 بيمار ام اس است كه در دو گروه 15 نفري يادگيري كلامي و عملي قرار گرفتند. از شركت كنندگان ارزيابي اوليه روانشناسي با استفاده از پرسشنامه افسردگي و اضطراب بك و ارزيابي شناختي پيش از جلسات و پس از آن با استفاده از آزمون يادگيري و حافظه كلامي، آزمون افزودن سريالي شنيداري گام به گام، آزمون وضعيت نماد عدد و آزمون يادگيري و حافظه ديداري – فضايي از باتري مكفيمز به عمل آمد. جلسات درماني  شامل شش جلسه يادگيري كلامي و عملي جداگانه براي هر گروه بود. تكاليف يادگيري شامل 6 ليست حاوي 16 دستورالعمل ساده متشكل از يك اسم و يك فعل بودند. يافته‌ها: در ارزيابي شناختي پس‌آزمون، هر دو گروه در حافظه كاري به طور معنادار (p 0.05) پيشرفت داشتند. گروه رمزگرداني عملي در يادگيري و حافظه كلامي و گروه رمزگرداني كلامي در سرعت پردازش به طور معنادار (p 0.05) نيز پيشرفت نشان دادند. نتيجه‌گيري: جهت كاهش مشكلات يادگيري در بيماران ام اس بهره گيري از استراتژي‌هاي يادگيري تركيبي شامل استراتژي‌هاي عملي و كلامي توصيه مي‌شود.