عنوان مقاله :
اثربخشي آموزش نظم‌دهي عاطفه بر تاب‌آوري زنان مبتلا به ديابت نوع 2
پديد آورندگان :
عبدالمحمدزاده ، سميه دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساوه - گروه روانشناسي , آگاه هريس ، مژگان دانشگاه پيام نور، دانشگاه آزاد اسلامي واحد ساوه , آقايوسفي ، عليرضا دانشگاه پيام نور مركز تهران , ملك ، مجتبي دانشگاه علوم پزشكي ايران - مركز تحقيقات پيشگيري از بيماري هاي قلبي، پژوهشكده غدد و متابوليسم - متابوليسم، مركز تحقيقات پيشگيري از بيماري هاي قلبي
كليدواژه :
ديابت مليتوس , تاب‌آوري , نظم‌دهي عاطفه
چكيده فارسي :
زمينه و اهداف: بيماران مبتلا به ديابت معمولا ًاز پريشاني روان‌شناختي (نشانه‌هاي افسردگي، استرس و اضطراب) رنج مي‌برند كه باعث بدكاركردي و نقص در عملكرد شده و كيفيت زندگي آنها را تحت تأثير قرار مي‌دهد. هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش نظم‌دهي عاطفه بر تاب‌آوري زنان مبتلا به ديابت نوع 2 بود. روش بررسي: اين مطالعه از نوع طرح‌هاي نيمه آزمايشي با پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با دو گروه مداخله و كنترل است. 27 نفر از زنان مبتلا به ديابت مراجعه كننده به يك آزمايشگاه در تهران بعد از مصاحبه اختصاصي با روانشناس باليني به صورت در دسترس انتخاب شدند، به طور تصادفي به دو گروه كنترل (13 نفر) و مداخله (14 نفر) تقسيم شدند. گروه مداخله تحت 12 جلسه 90 دقيقه‌اي آموزش قرار گرفتند. هر دو گروه در سه وهله اندازه‌گيري (پيش‌آزمون، پس‌آزمون، پيگيري) پرسشنامه تاب‌آوري كانر-ديويدسون (2003) را پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كواريانس تك متغيره و چندمتغيره تحليل شدند. يافته‌ها: : نتايج تحليل كواريانس چند متغيره نشان دادند كه تفاوت معناداري در كل نمره تاب‌آوري بين گروه آزمايش و كنترل در سه وهله اندازه‌گيري مشاهده نشد. در خرده مقياس تأثيرات معنوي تفاوت معنادار بين دو گروه مشاهده شد (05/0p ). نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج پژوهش پيشنهاد مي‌شود از اين آموزش فقط در جهت بهبود تأثيرات معنوي تاب‌آوري در كنار ديگر درمان‌هاي شناختي براي بيماران مبتلا به ديابت استفاده شود.
