ارتباط شاخص توده بدن و سطح فعاليت‌هاي بدني با اضطراب ناشي از بيماري كوويد-19

زمينه و اهداف: بيماري كوويد-19 تأثير عمده‌اي در سلامت رواني افراد در سطح دنيا گذاشته است. به احتمال زياد در شرايط كنوني سطح فعاليت‌هاي بدني و وضعيت شاخص توده بدن نقش مهمي در سلامت رواني افراد دارد. هدف از اين پژوهش بررسي ارتباط سطح فعاليت‌هاي بدني و شاخص توده بدن با ضطراب ناشي از بيماري كوويد-19 بود. روش بررسي: روش اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه‌ آماري آن شامل كليه شهروندان شهر اراك در استان مركزي در سال 1400 بود. نمونه آماري شامل 486 نفر از شهروندان در رده‌هاي سني مختلف بود كه با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. شركت‌كنندگان پرسشنامه بين‌المللي سطح فعاليت‌هاي بدني و پرسشنامه اضطراب ويروس كرونا را تكميل نمودند. تجزيه‌وتحليل داده‌ها با استفاده از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره انجام شد. يافته‌ها: نتايج همبستگي پيرسون نشان داد كه بين سطح تعهد به فعاليت بدني و اضطراب ويروس كرونا همبستگي معكوس و معناداري وجود دارد (05/0 p). اما بين شاخص توده بدن و اضطراب ويروس كرونا ارتباط معناداري وجود ندارد. نتايج رگرسيون چند متغيره نشان داد كه مي‌توان بر اساس سطح فعاليت بدني و شاخص توده بدن به‌صورت معناداري ميزان اضطراب ناشي از ويروس كرونا را پيش‌بيني نمود. نتيجه‌گيري: بر اساس يافته‌هاي پژوهش حاضر مي‌توان نتيجه گرفت كه افزايش در سطح فعاليت بدني افراد با كاهش اضطراب ويروس كرونا در افراد همراه است. بنابراين براي حفظ سلامت رواني افراد در شرايط خطير كنوني برنامه‌ريزي جهت تداوم فعاليت‌هاي بدني ضروري است.